မနက္ အိပ္ယာထလာတာနဲ႔ ဘယ္အလုပ္ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ေျပာေျပာ
ဘုရားေရွ႕အရင္သြား--
သတိဉာဏ္အရင္ေဖာ္--
သတိနဲ႔ ျမဳပ္ေနတာေတြကို ေဖာ္---
ေျမာေနတာေတြကိုဆယ္---
စိတ္ေကာင္းဉာဏ္ေကာင္းရေအာင္ယူ---
ဉာဏ္နဲ႔ ခႏၶာႀကီးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးေသေသခ်ခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ရႈ--
သတိဉာဏ္ ေလွ်ာက္လမ္းခင္းထား
အဲလိုဆိုရင္ တစ္ေန႔တာလုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲမွာ ကုသိုလ္ထုတ္ေတြဟာ လိုသေလာက္ သိမ္းက်ံဳးေကာက္ယူရံုပဲ။
သတိနဲ႔ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းရွိေနရင္ ကုသိုလ္ေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ရႏိုင္တယ္။
သာသနာတြင္းမွာ ကုသိုလ္မရႏိုင္တဲ့ ေနရာလို႔မရွိဘူး။
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ေငြကုန္စရာလဲ မလိုဘူး။
စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္းရွိရင္ ကုသိုလ္ဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ရႏိုင္တယ္။
ကိုယ့္ဘက္က စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းရွိဖို႔နဲ႔ ယူတတ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။
----------------------------------------------------------------------------------------
စိုက္ပ်ိဳးေရး ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္ရင္ ကုန္သြားတာ ေလာက္ကိုသာ ျမင္ၿပီး ေပ်ာ္စရာ အားတတ္စရာ ၾကည္ႏူးစရာအျဖစ္ မက်န္ဘူး။
စိုက္ပ်ိဳးေရးသမားေတြကို ၾကည့္ေပါ့။
ႏွမ္းတို႔ ပဲတို႔ စပါးတို႔ကို ေရထဲ ေျမထဲ စိုက္ပ်ိဳးႀကဲခ်လိုက္တယ္။
ႏွမ္းေစ့ ပဲေစ့ စပါးေစ့တို႔ရဲ႕ အပင္ေပါက္ႏိုင္တဲ့သတၱိ၊
ေပါက္လာမယ့္ အပင္တိုင္းရဲ႕ အတိုးနဲ႔ အသီးသီးေပးႏိုင္တဲ့သတၱိကို ယံုၾကည္သိျမင္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ကုန္္တယ္လို႔မျမင္ေတာ့ဘူး။
ႏွေျမာစရာလို႔လဲ မထင္ေတာ့ဘူး။
တစ္တင္းေလာက္ ႀကဲခ်စုိက္ပ်ိဳး လိုက္ရင္ အတိုးေတြက အတင္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရမွာ ဆိုတာကို ယံုၾကည္သိျမင္ထားလို႔ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးႀကဲခ်ၾကတာ။
အလွဴလုပ္တာဟာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ---
ကိုယ့္လက္ထဲက စြန္႔လႊတ္လွဴဒါန္းလိုက္ရတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေလးက ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဘူး။
ရလာမယ့္ အတိုးအပြားေတြက နည္းတာႀကီးမွ မဟုတ္တာပဲ။ ထုနဲ႔ ထည္နဲ႔ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အက်ိဳးေပးမွာ။
နိဗၺာန္မေရာက္သေရႊ႕ လွ်ံလွ်ံေတာက္ အက်ိဳးေပးမွာဆိုတာ ယံုၾကည္သိျမင္ထားေတာ့ အလွဴလုပ္ရတာ ေပ်ာ္ၾကတယ္။
အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးရလဒ္ေတြကို သိျမင္ထားၾကေတာ့ လွဴလိုက္ရတာကို ကုန္းသြားတယ္လို မထင္ဘူး။။
----------------------------------------------------------------------------------------------------
အိမ္ထဲမွာ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ေကၽြးတာကအစ ဒါနျဖစ္ေအာင္ ေကၽြးရမယ္။
ေန႔တိုင္း မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ေကၽြးတာကို အလွဴပြဲႀကီးလို ဖန္တီးၿပီး ေပ်ာ္တတ္ရမယ္။
အိမ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို အလွဴခံအျဖစ္ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါ။
အဲလိုဆိုရင္ ေပ်ာ္စရာႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ကိုင္းထားပါရက္သားနဲ႔ ကုသိုလ္ထုပ္မွန္း မသိလိုက္လို႔ လက္လႊတ္ဆံုးရံွဳးခဲ့ရတာေတြကလဲ မနည္းေတာ့ဘူး။
အသိစိတ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုသိုလ္ ျဖစ္စရာေတြနဲ႔ ထိပ္တည့္တိုးတာေတာင္မွ ကုသိုလ္မွန္းမသိလို႔ မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး သြားတတ္ၾကတယ္။
(ေယာဆရာေတာ္)
=======================================================
ဘုရားေရွ႕အရင္သြား--
သတိဉာဏ္အရင္ေဖာ္--
သတိနဲ႔ ျမဳပ္ေနတာေတြကို ေဖာ္---
ေျမာေနတာေတြကိုဆယ္---
စိတ္ေကာင္းဉာဏ္ေကာင္းရေအာင္ယူ---
ဉာဏ္နဲ႔ ခႏၶာႀကီးကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးေသေသခ်ခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ရႈ--
သတိဉာဏ္ ေလွ်ာက္လမ္းခင္းထား
အဲလိုဆိုရင္ တစ္ေန႔တာလုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲမွာ ကုသိုလ္ထုတ္ေတြဟာ လိုသေလာက္ သိမ္းက်ံဳးေကာက္ယူရံုပဲ။
သတိနဲ႔ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းရွိေနရင္ ကုသိုလ္ေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ရႏိုင္တယ္။
သာသနာတြင္းမွာ ကုသိုလ္မရႏိုင္တဲ့ ေနရာလို႔မရွိဘူး။
---------------------------------------------------------------------------------------------------
စိတ္ေကာင္းရွိရင္ ရႏိုင္တယ္
ကုသိုလ္ဆိုတာ ေဝးေဝးကမ္းကမ္း လိုက္ရွာေနစရာ မလိုဘူး။ေငြကုန္စရာလဲ မလိုဘူး။
စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္းရွိရင္ ကုသိုလ္ဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ရႏိုင္တယ္။
ကိုယ့္ဘက္က စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းရွိဖို႔နဲ႔ ယူတတ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။
----------------------------------------------------------------------------------------
လွဴတာဟာ ယူတာပဲ
စိုက္ပ်ိဳးေရးပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္တတ္ရင္ အလွဴလုပ္ရတာ သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။စိုက္ပ်ိဳးေရး ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္ရင္ ကုန္သြားတာ ေလာက္ကိုသာ ျမင္ၿပီး ေပ်ာ္စရာ အားတတ္စရာ ၾကည္ႏူးစရာအျဖစ္ မက်န္ဘူး။
စိုက္ပ်ိဳးေရးသမားေတြကို ၾကည့္ေပါ့။
ႏွမ္းတို႔ ပဲတို႔ စပါးတို႔ကို ေရထဲ ေျမထဲ စိုက္ပ်ိဳးႀကဲခ်လိုက္တယ္။
ႏွမ္းေစ့ ပဲေစ့ စပါးေစ့တို႔ရဲ႕ အပင္ေပါက္ႏိုင္တဲ့သတၱိ၊
ေပါက္လာမယ့္ အပင္တိုင္းရဲ႕ အတိုးနဲ႔ အသီးသီးေပးႏိုင္တဲ့သတၱိကို ယံုၾကည္သိျမင္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ကုန္္တယ္လို႔မျမင္ေတာ့ဘူး။
ႏွေျမာစရာလို႔လဲ မထင္ေတာ့ဘူး။
တစ္တင္းေလာက္ ႀကဲခ်စုိက္ပ်ိဳး လိုက္ရင္ အတိုးေတြက အတင္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရမွာ ဆိုတာကို ယံုၾကည္သိျမင္ထားလို႔ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးႀကဲခ်ၾကတာ။
အလွဴလုပ္တာဟာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ---
ကိုယ့္လက္ထဲက စြန္႔လႊတ္လွဴဒါန္းလိုက္ရတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေလးက ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဘူး။
ရလာမယ့္ အတိုးအပြားေတြက နည္းတာႀကီးမွ မဟုတ္တာပဲ။ ထုနဲ႔ ထည္နဲ႔ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အက်ိဳးေပးမွာ။
နိဗၺာန္မေရာက္သေရႊ႕ လွ်ံလွ်ံေတာက္ အက်ိဳးေပးမွာဆိုတာ ယံုၾကည္သိျမင္ထားေတာ့ အလွဴလုပ္ရတာ ေပ်ာ္ၾကတယ္။
အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးရလဒ္ေတြကို သိျမင္ထားၾကေတာ့ လွဴလိုက္ရတာကို ကုန္းသြားတယ္လို မထင္ဘူး။။
----------------------------------------------------------------------------------------------------
မိသားစု အခ်င္းခ်င္းေကၽြးတာ အလွဴပြဲ
ဒါနဆိုတာ ဘုရား ေက်ာင္းကန္ သြားလွဴမွ ဒါနျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။အိမ္ထဲမွာ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ေကၽြးတာကအစ ဒါနျဖစ္ေအာင္ ေကၽြးရမယ္။
ေန႔တိုင္း မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ေကၽြးတာကို အလွဴပြဲႀကီးလို ဖန္တီးၿပီး ေပ်ာ္တတ္ရမယ္။
အိမ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို အလွဴခံအျဖစ္ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါ။
အဲလိုဆိုရင္ ေပ်ာ္စရာႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ကုသိုလ္မွန္းမသိလို႔ မ်က္ႏွာလႊဲသြားၾကတယ္
အသိစိတ္ကင္းမဲ့ေနရင္ လက္တစ္ကမ္းေလးမွာ ကုသိုလ္ျဖစ္ခြင့္ေတြ တန္းစီေနေပမယ့္ ကုသိုလ္ မျဖစ္လိုက္ပဲ လက္လႊတ္လိုက္ရတာေတြကိုင္းထားပါရက္သားနဲ႔ ကုသိုလ္ထုပ္မွန္း မသိလိုက္လို႔ လက္လႊတ္ဆံုးရံွဳးခဲ့ရတာေတြကလဲ မနည္းေတာ့ဘူး။
အသိစိတ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုသိုလ္ ျဖစ္စရာေတြနဲ႔ ထိပ္တည့္တိုးတာေတာင္မွ ကုသိုလ္မွန္းမသိလို႔ မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး သြားတတ္ၾကတယ္။
(ေယာဆရာေတာ္)
=======================================================
No comments:
Post a Comment