"အရည္အေသြးပါမွ စိိတ္ခ်ရတာ"

                 အေရးႀကံဳလာၿပီးဆိုရင္ ကိုယ့္မွာ အားကိုးစရာ အသင့္ရွိထားေအာင္ ဘုရားရွိခိုးတာ စိတ္ပါလက္ပါရွိခိုး၊
               ကုသိုလ္အလုပ္ တရားအလုပ္လုပ္တာ စိတ္ပါလက္ပါအရည္အေသြးပါေအာင္လုပ္၊ ဘယ္အရာမဆို စူးစူးစိုက္စိုက္လုပ္၊ ပစၥဳပၸန္တိုင္း အေရးႀကီးတယ္လို႔ သေဘာထား၊ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ အေကာင္းဓါတ္ေတြရွိသင့္သေလာက္ ရွိထားမွ စိတ္ေအးရမွာ။
အေရးႀကံလာခါမွ အေဖကယ္ပါ အေမကယ္ပါလုပ္ေနမယ့္အစား ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေကာင္းမူေတြ ၿဖည့္စြက္ထားတာကမွ စိတ္အခ်ရဆံုး၊ ဘုရားရွိခုိးခိုင္းတယ္၊ တရားထိုင္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ သက္သက္မဲ့ အခ်ိန္ျဖဳန္းတာမဟုတ္ဘူး။
ေဘးရန္အႏၱရာယ္ အလြန္ေပါတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ေဘးရန္လံုလံုၿခံဳၿခံဳနဲ႔ စြမ္းအားျပည့္ျပည့္ဝယ ေနႏိုင္ေအာင္လို႔ အရည္အေသြးေတြ ျမင့္မားေတာက္ေျပာင္လာေအာင္လို႔ ခ်ီးေျမာက္ေပးတာ။
             "ကဲမင့္တို႔ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ၾကေဟ့၊ ဘုရားရွိခိုး မလိုက္လဲ ရတယ္ကြ၊ မင္းတို႔သေဘာအတိုင္းဘဲေဟ" လို႔ လႊတ္ထားတာမ်ိဳးက ခ်ီးေျမွာက္တာမဟုတ္ဘူးဗ်။

ဒုတ္ႏွင့္ရိုက္သတ္တာထက္ နာတယ္။ ဒုတ္နဲ႔ရိုက္သတ္တာကမွ နဲနဲခံသာလိမ့္ဦးမယ္။

ဘုရားရွိခိုးတာ တကယ္စိတ္ပါလက္ပါ စူးစူးစိုက္စိုက္သာရွိခိုးမယ္ဆိုရင္ "နေမာတႆ" ဘုရားရွိခိုးတစ္ပုဒ္ႏွင့္ေတာင္ အရည္အေသြးပါတယ္။
သရဏဂံု (၃)ပါးႏွင့္ေတာင္ အားကိုးရေလာက္တယ္။ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးတဲ့ အပိုင္းမွလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ႀကိဳးစားျပဳလုပ္အားထုပ္၊ ကိုယ့္အရည္အေသြးကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျမင့္ရမွာ။ ကိုယ့္အရည္အေသြး ကိုယ့္ဟာကို ျမွင့္မွ ကိုယ့္အရွိန္အဝါ ကိုယ့္ဟာကိုယ္တက္မွာ။
သူမ်ားက တင္ေပးတဲ့ အရည္အေသြးက အလကားပဲ။
ကိုယ့္ဟာကိုယ္တင့္တဲ့ အရွိန္အဝါကမွ တကယ့္အရွိန္အဝါပါ။
စာအရည္အခ်င္းလည္း ထို႔အတူပဲ၊
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ႀကိဳးစားအားထုတ္လို႔ရတဲ့ အရည္အခ်င္းကမွ တကယ့္အရည္အခ်င္း။
အက်င့္သိကၡာပိုင္း ဆိုင္ရာမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။
ကိုယ့္ဟာကို က်င့္ႀကံအားထုပ္လို႔ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ႀကိဳးစားလိုရတဲ့ စြမ္းအားကမွ တကယ့္အရည္အခ်င္း။
ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႔ ကိုယ့္ဟာကို
ကိုယ္ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ကိုယ္ဟာကို
လုပ္ေနရင္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ သူ႔ဟာသူ အက်ိဳးေပးလိမ့္မယ္။
ကိုယ္သီလ သမာဓိ ပညာနဲ႔ကိုယ္
ကိုယ္အက်င့္သိကၡာနဲ႔ ကိုယ္
စာေမးပြဲအရည္အခ်င္းနဲ႔ေျဖဆိုလို႔ ရတဲ့ ကိုယ္ံရဲ႕ ေအာင္ျမင္မူကမွ တကယ့္အရည္အခ်င္း။
သာသနာေတာ္အတြက္ တက္ယအားကိုးလို႕ ရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ေနစဥ္နဲ႔အမွ် ပရိယတၱိ ပဋိပတၱိ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းႏွစ္ရပ္ကို သဲသဲမဲမဲ ျဖည့္က်င့္ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမွာ၊
ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းရွိဖို႔ လိုတယ္။

ဘဲပဲလုပ္လုပ္ လုပ္ရမယ့္အတူတူ ေတာ့ အရည္အေသြးပါေအာင္ ပဲလုပ္။ လူျမင္ေကာင္းရံု ဟန္ေလးနဲ႔ လုပ္တာမ်ိဳးမျဖစ္ေစနဲ႔။

ဟန္ဆိုတာ တကယ့္အေရးက်ရင္ ဘာမွအားကိုးလိုမျဖစ္ဘူး။
ေလာကမွာ ေဘးအႏၱရာယ္တို႔မည္သည္ ဟန္နဲ႔လာတာ တစ္ခုမွမရွိဘူး။
တကယ္လာတာ။ ေဘးအႏၱရာယ္ကို ဟန္နဲ႔ကာကြယ္လို႔မရဘူး။
အေရးႀကံဳလာၿပီဆိုရင္ ကိုယ္မွာ အားကိုးစရာေတြ အသင့္ရွိထားေအာင္ ကုသိုလ္အလုပ္ တရားအလုပ္ကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ထံုေနေအာင္ ေလ့က်င့္ထားမွ အႏၱရာယ္ေတြကို ကာကြယ္လို႔ရမာ အရင္ေျပာေနက်အတိုင္းေပါ့။ "ဟန္ဆိုတာ အလကား၊ အမွန္ကမွ တရား" တဲ့ ။။။
ဟန္ဆိုတာ လူျမင္ေကာင္းရံုပဲရွိတာ၊ တကယ့္အေရးက်ရင္ ဘာမွအားကိုးလို႔ မျဖစ္ဘူး။
ေလာကမွာ အတြင္းမွာေရာ အျပင္မွာေရာ မျမင္ရတဲ့ ေဘးေတြ ရန္ေတြ အႏၱရာယ္ေတြက အမ်ားႀကီး၊

ကိုယ့္ေပၚၾကေရာက္လာမယ့္ အႏၱရာယ္ေတြကို ဟန္နဲ႔ကာကြယ္လို႔မရဘူး။ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ကိုယ္ျပဳလုပ္အားထုပ္ထားတဲ့ ေကာင္းမႈတရား စြမ္းအားေတြရွိထားမွ အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္လို႔ရမွာ။

                         (ေယာဆရာေတာ္)