ဗုဒၶဂါယာ ေရာက္သည့္ခါဝယ္ (သတၱဌာန ဘုရားရွိခိုး)

20.12.2012 ရက္ေန႔က ျမတ္ဘုရားအဆူဆူ ပြင့္ေတာ္မူသည့္ ဗုဒၶဂါယာ ေျမျမတ္မဟာသို႔ ေၾကာင္းညီညြတ္၍ ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ၿမိဳ႕ေဒလီမွ လွမ္းခဲ့သည္။ သက္ေတာ္ထင္းရွား ျမတ္ဘုရားအား အခြင့္မေတာ္ မဖူးေမ်ာ္လည္း ေရာက္သည့္အခိုက္ အာရုံစိုက္၍ ပံုေတာ္အတြင္း ဂုဏ္ေတာ္သြင္းခါ ယံုၾကည့္ျမတ္ႏိုး ဖူးခဲ့ျပီး။ ငါ့အားၾကည့္ျဖဴ လွဴဒါန္းသူႏွင့္ မလွဴသူမ်ား ခြဲမျခားဘဲ ေမတၱာမ်ားလည္း ပို႔ခဲ့သည္၊  နိဗၺာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ လွမ္းဖို႔ရည္၊ ေဗာဓိဉာဏ္ျဖင့္ ဆြတ္ခူးမည္။

                                ဗုဒၶဂါယာ ေျမျမတ္မဟာကို ေရာက္စဥ္ဝယ္ အားလံုးေသာေက်းဇူးရွင္ မိဘဆရာသၼား တို႔ကို သတိရမိသည္၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရား (အိႏၵိယပညာသင္စပြန္ဆာ)၊ တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္ (ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ)၊ ေညာင္းတုန္းဆရာေတာ္၊ ငယ္ဆရာျဖစ္ေသာ အရွင္ေကာသလႅ (ဇလြန္) စသည့္ စာခ်ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆြမ္းဒကာ ဆြမ္းအမ ရဟန္းဒကာ ရဟန္းအမ၊ အသိအက်ြမ္း မိတ္ေဆြ ညီအကို ေမာင္ႏွမ၊ တပည့္သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုျဖစ္သည္။ သတိထားမိသည္တစ္ခုကား ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ဗုဒၶဂါယာ ေရာက္ဖူးသည္ဟု မၾကားဖူးပါ၊ (ေရာက္ဖူးေကာင္း ေရာက္ဖူးပါလိမ့္မည္)။ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေယာဆရာေတာ္ လံုးဝလံုးဝ မေရာက္ဖူး။ ေအာက္ပါ သတၱသတၱာဟ ဘုရားရွိခိုးႀကီးကို ျပဳစုေရးသားခဲ့ေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ ေရာက္ဖူးသည့္ဟု မၾကားမိ။ ဘာသာဋီကာက်မ္းျပဳအေက်ာ္ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ကမူ (ဓမၼဂုတ္။ ။ ဥဳးဇနကေရ……ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ လူ႕ျပည္ေလာကကို သေဘာက်တာေတာ့ က်သင့္ပါၿပီ၊ လူ႕ျပည္ေလာကမွာ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္၊ ဘယ္တုိင္းျပည္ကို သေဘာအက်ဆံုးပါလဲ။

တပည့္ေတာ္ ။ ။ ဒါကေတာ့ အရွင္းသားဘဲ ဘုရား၊ ကုသိုလ္ရေရး ပါရမီအေရးႏွင့္ စဥ္းစားလွ်င္ေတာ့ အမိျမန္မာႏိုင္ငံကို သေဘာအက်ဆံုးျဖစ္ေနမွာေပါ့။

ဓမၼဂုတ္။ ။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားျပန္႕ႏွံ႔တဲ့ ႏိုင္ငံေတြအမ်ားသားဘဲ, ဘာ့ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ပို၍ သေဘာက်ရသလဲ။

တပည့္ေတာ္။ ။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ သုတၱန္ ဝိနည္း အဘိဓမၼဆိုတဲ့ ပိဋက ၃ ပံုတြင္ သုတၱန္ကိုေတာ့ အျခားႏိုင္ငံ၌ ေတာ္ေတာ္ လိုက္စားၾက,ေတာ္ေတာ္လဲ ကၽြမ္းက်င္ၾကပံု ရပါထယ္၊ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဆရာေတာ္မ်ားထက္မသာပါဘူး၊ အဘိဓမၼာႏွင့္ ဝိနည္းအရာ၌ ကၽြမ္းက်င္မႈမွာေတာ့ျမန္မာ ဆရာေတာ္မ်ားကို အမီွပါဘူး။

ဓမၼဂုတ္။ ။ ကိုယ္ေတာ္က အျခားႏိုင္ငံေတြကို ေရာက္ဘူးလို႔ ဒီလို ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္တာလား။

တပည့္ေတာ္။ ။ မေရာက္ဘူးပါဘူး, ဒါေပမဲ့ “အေသြးျမင္ေတာ့ အသြင္သိ,အေပြးျမင္ေတာ့ အပင္သိ” ဆိုတာလိုေပါ့ဘုရား၊ ဆ႒သံဂါယနာ ကိစၥတုန္းက “ႏိုင္ငံျခားမွ ႂကြလာၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ရလို႔ စာေပေရးရာ ဝိနည္းသိကၡာကို သိႏိုင္ခြင့္ရပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ မေရာက္ဘူးေပမဲ့ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္မ်ား ျဖစ္ေတာ္မူၾကေသာ အဘယာရာမ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေျမာင္းျမ ဆရာေတာ္တို႔က ေရာက္႐ုံတြင္ မက,အေတာ္ၾကာၾကာ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ၾကလုိ႔ ထုိႏိုင္ငံက အေၾကာင္းတခ်ဳိ႕ကို ေရာက္ဖူးသေလာက္နီးနီး သိၿပီးျဖစ္ေနပါတယ္။  ) အထက္ပါ စာပိုဒ္အရ ေရာက္ဘူးသည္မထင္။ စာေပ ပရိယတၱိအေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ဗုဒၶဂါယာသို႔ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ မေရာက္ၾကသနည္း၊ မလာၾကသနည္း၊ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား၏ ႏွလံုးသြင္း သေဘာထားကို သိလိုက္ခ်င္ပါဘိ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဘုရားဖူးဦးေဆာင္လိုက္ပို႔ေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အား ေျပာမိခဲ့သည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထိုအရွင္မွ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့သည္။ (((တပည့္ေတာ္တို႔လည္း ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူခဲ့သည္ေနရာ ဟူေသာ အသိႏွင့္ ရွိခိုးပူေဇာ္ရတာပါ။ တပည့္ေတာ္ စိတ္အရွိအတိုင္းေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္က ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီးကို ပူေဇာ္ရတာေလာက္ တပည့္ေတာ္ အားမရဘူးဘုရား၊  ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္းရွား ရွိစဥ္အခါကိုသာ အာရံုျပဳၿပီး ပူေဇာ္ပါဘုရား))) ေအာ္ ငါ့ တစ္ေယာက္သာ အႏၶပုထုဇဥ္မဟုတ္၊ ငါ့အားလမ္းညြန္ေနသူလည္း ပုထုဇဥ္ အစိမ္းႀကီးေပကို ဟုသာ ႏွလံုးသြင္းခဲ့ရေတာ့သည္။
                   မစၨ်ိမေဒသ ဗုဒၶဂါယာ ေျမျမတ္မဟာသည္ကား ယခု လက္ရွိအေျခအေနျဖင့္ ေျပာရပါမူ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ အဆင္းရဲဆံုးေသာ ေဒသ တစ္ခုျဖစ္ေတာ့သည္။ ဖုန္းေတာင္းယာစကာတို႔ ေပါမ်ားသည္။ ေဒသခံတို႔ ေျပာျပခ်က္အရ သူခိုး ဓါးျပ လူဆိုး လူမိုက္ တို႔လည္း   ေပါမ်ားသည္ဟူ၏။
                    ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား ေပါမ်ားရာ ျပည္နယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗီဟာ (ဝိဟာ)ျပည္နယ္ဟု ေခၚသည္ဟူ၏။ ယခုအခ်ိန္အခါသည္ကား အနည္းငယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ဦးေရကိုသာ ေတြရေပမည္။ ရွင္ေတာ္ဘုရား သက္ေတာ္ထင္းရွား ခ်ိန္ခါကာလ သမယလို႔ မဟုတ္ေတာ့မည္မာ ဧကန္မုခ်ပင္။ မဟာေဗာဓီေစတီေတာ္ႏွင့္ မဟာ ေဗာဓိေညာင္ပင္သည္ သဒၶါတရား အားေကာင္းၾကေသာ ျမန္မာျပည္၌ ရွိခဲ့ပါမူ၊ ယခုလို ပံုစံရွိေနမည္မဟုတ္၊ ေရႊေရာင္တစ္ဝင္းဝင္းႏွင့္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးအလား ရွိေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုပါေသာ္၊ ဂ်ပန္ ကိုးရီးယား ဗီယာက္နာမ္ စကၤာပူ တို႔လိုခ်မ္းသာေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာဘုရားဖူးတို႔သည္ ေနစဥ္ႏွင့္အမွ် လွဴဒါန္းေနသည္ကို ေတြခဲ့ရသည္။ ျမန္မာ ထိုင္းစေသာ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔တို႔သည္လည္း ရြာဦးက ေစတီကိုေတာ့ လွဴျခင္မွ လွဴၾကေပမည္၊ ပူေဇာ္ျဖစ္မွ ပူေဇာ္ၾကေပမည္၊ မဟာေဗာဓိေစတီကိုကား အထြဋ္အျမတ္ထား လွဴခဲ့ၾကသည္၊ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကသည္ခ်ည္း။ သို႔ပါေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္းကုသိုလ္ရွင္မ်ား၏ ကုသိုလ္တို႔သည္ ဘယ္ေရာက္သြားသနည္း၊ အဘိဓမၼာ သေဘာအရ ေျပာရပါမူ ကုသိုလ္ရွင္တို႔ ေစတနာသည္ကား ၄င္းတို႔ သ႑ာန္ဝယ္ အခ်ိန္အခါေရာက္က ဖူးပြင့္ၾကဖို႔ ကမၼသတၱိအျဖစ္ျဖင့္ က်န္ခဲ့ေပမည္။ သို႔ေသာ္ သို႔ေသာ္ ေယာနိေသာ မနသီကာရ မထားတတ္ေသာ ကိုရင္အာယု အဘို႔မူကား -- အသျပာေခၚ ေဒၚလာရူပီး မန္းနီတို႔သည္ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသမွာ အက်ိဳးရွိေလသနည္း၊ သည္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ား၏ စိတ္ေနသေဘာသည္ ဘယ္သို႔ ရွိေလမည္နည္း။ သိလို႔ပါ၏။

ဗုဒၶဂါယာသို႔ ေရာက္ဖူးသည္ဟု မၾကားခဲ့ဘူးေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ က်မ္းဂန္ပါဠိတို႔ မွ ထုပ္ႏုတ္ခါ  ေအာက္ပါ ဘုရားရွိခိုးကို ေရးသားခဲ့ေပသည္။ ၾကည္ညိဳၾကစို႔လား-----

 ၁။ ဘုန္းေရာင္ထြန္းထိန္၊ ေစာမုနိန္။  ။ ပညိေျႏၵ၊ ေခၽြရာမွန္ဘိ၊ ေဗာဓိၾကငွန္း၊ ေရႊေညာင္နန္းဝယ္၊ ထူးဆန္းအံ့ေလာက္ ေျမမွေပါက္သား၊ ေရာင္ေတာက္မာရ္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ထက္၊ သဗၺညဳတ၊ ဉာဏ္ကိုရၿပီး၊ သတၱာဟရက္ ဖြဲ႔ေခြလ်က္ပင္၊ ၿငိမ္သက္တင့္တယ္၊ သံုးစမၸယ္သည္။   ။ ဘုန္းၾကြယ္ လက္ဦးဘြယ္ေပကို။။ 

၂။ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ မာရပယ္လွန္ ပလႅင္ပ်ံမွ၊ ဧသန္္တူရူ၊ ရပ္ေတာ္မူလ်က္၊ ၾကည္ျဖဴၿငိမ္းခ်မ္း၊ ပလႅင္နန္္းကို၊ ေျဖာင့္တမ္းစကၡဳ၊ စိမ္းစိမ္းရႈလ်က္၊ သံုးလူ႔ရွင္ပင္၊ ေပ်ာ္စံရႊင္သည္။   ။ၾကည္လင္ညြတ္ႏူး ဘြယ္ေပကို။

၃။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ထ သတၱဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္မွ၊ ေျမာက္ခြင္ဥတၱရာ၊ စႀကၤ ံသာ၌၊ လူးလာတံု႕ေခါက္၊ ၾကြခ်ီေလွ်ာက္၍၊ ဘုန္းေတာက္ဘုရား ေပ်ာ္စံစားသည္။ တရားဆင္ျခင္လ်က္ေပကို။

 ၄။ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ပလႅင္ထြန္္းေတာက္၊ အေနာက္ေျမာက္ဝယ္၊ အံ့ေလာက္ဘြယ္ရာ၊ ရတနာ ရိပ္ၿငိမ္၊ စံေရႊအိမ္၌၊ ႀကိမ္ႀကိမ္ဘန္ခါ၊ ဘိဓမၼာကို၊ မဟာဉာဏ သာဂရျဖင့္၊ ဗုဒၶရွင္ပင္၊ သံုးဆင္ျခင္သည္။    ။ ေရာင္ရွင္ေျခာက္ျဖာ ညီးလို႔ကို။

၅။ ငါးႀကိမ္းေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္မွ ေရွ႕ခြင္ပုဗၺာ ရပ္ဒိသာဝယ္၊ ႀကီးစြာျမင့္ေခါင္၊ ဆိတ္ေက်ာင္း ေညာင္၌၊ ဘုန္းေခါင္ပရေမ၊ စမၸါယ္ေနသည္။   ။ ရိုေသျမိတ္ႏိုး ဘြယ္ေပကို။

၆။ ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္ထ၊ သတၱာဟတြင္၊ ပလႅင္ေရႊေညာင္ အေရွ႕ေတာင္၌၊ ျမေရာင္လိုလို၊ ေရညိဳျပည့္လွ်မ္း၊ ၾကာပန္းညြတ္ရံု၊ ပန္းမ်ိဳးစံုသည္၊ မုဥၥလိႏၵာ အိုင္သာျဖန္႔က်င္း၊ က်ည္းပင္ရင္းဝယ္၊ သနင္းလူ႔ေဆြ၊ စမၸယ္ေနေသာ္၊ မိုးေလထန္ျပင္း သြန္းခ်ျခင္းေၾကာင့္၊ ေျမြမင္းရန္ဟန္႔၊ ပါးပ်ဥ္ျဖန္႔လ်က္၊ ခ်ီးအံ့တန္ခိုး၊ ေဆာင္းကာမိုးသည္။ ေရွးရိုး သမၻာေတာ္ေၾကာင့္ကို။

၇။ ခါသတၱမ၊ သတၱဟတြင္၊ ေဗာဓိပင္မွ၊ ေတာင္ျပင္လက္်ာ၊ ေျမမ်က္ႏွာဝယ္၊ ရာဇာယတန၊ မည္ရေခၚတြင္၊ လင္းလြန္းပင္၌၊ သဗၺညဳဖ်ား၊ ေပ်ာ္စံစားသည္။ ႀကီးမားဉာဏ္ေတာ္ ဘြင့္လို႔ကို။

ထိုးခုနစ္ပါး၊ အရပ္မ်ားကို၊ ေရွ႕သြားသဒၶါ၊ ၾကည္ညိဳစြာလွ်င္၊ ဝႏၵနာမာန၊ ဂါရဝျဖင့္၊ ဦးခ်ညြတ္က်ိဳး ကၽြန္ရွိခိုးသည္။    ။ ေကာင္းက်ိဳးခပ္သိမ္း ျပည့္ေစေသာဝ္။။။။။။။။

ေက်းဇူရွင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဂုဏ္ကို အာရံုျပဳလ်က္--- 

ကိုရင္အာယု (မန္းသီတဂူ)