သီတဂူပံုရိပ္ (၄)

ေဒါက္တာအရွင္ ေရဝတဓမၼ ဗာရာဏသီတကၠသိုလ္ကို အၾကြ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ အေၾကာင္းေဆာင္းပါးေတြလည္း ဟံသာဝတီသတင္းစာမွာ ခဏခဏပါလာေတာ့ ႏိုင္ငံျခား တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္ခ်င္ တဲ့စိတ္ေတြက တလိမ့္လိမ္ေပၚေပါက္ခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမဲ့ အလယ္တန္းမွာ ပညာသင္ေနဆဲ (၂) ဝါရတဲ့စာသင္ သား အဂၤလိပ္စာကို တိတ္တဆိတ္ ခိုးဝွက္ ဖတ္ေနရတဲ့ဘဝမွာ အဂၤလိပ္စာတတ္ ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳဘုန္းႀကီးရဲ ့ အိမ္မက္က ေလးဟာ ေမွးေမွးမွိန္မွိန္ကေလးပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေရႊေတာင္ဦးဟန္ (သီတဂူ) ကို ဦးသီဟႀကီးက အိႏိၵယကျပန္လာေတာ့ စႏၵကူးပုတီးေသးေသးေလးတစ္ကံုး လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ဒါလဟိုစီလမ္းက ေရႊေတာင္ဦးဟန္ (ယေန ့သီတဂူဦးဟန္) ၏ ဦးဘမွီ ကုမၸဏီဟာ ဤယေန ့ ဤကမၻာ ဤေျမႀကီးေပၚမွာ နာမည္မ်ွသာခပ္ေရးေရး က်န္ရစ္ပါေတာ့တယ္။ ညစဥ္ညတိုင္း မာတိကာ ဓာတုကထာ အရေကာက္မ်ား အေမွာင္ထဲမွာ လက္တြဲရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ အသိဥာဏ္ ဖလွယ္ခဲ့ရတဲ့ ဦးစေႏၵာဘာသဟာ ေရႊေတာင္ မွာေက်ာင္းထိုင္ လ်က္ရွိေန ေတာ့ မၾကာမၾကာျပန္ေတြ ့ၾကတဲ့အခါ ၊ ေတာရြာေက်ာင္းက ေလးမွာ ပိဋကတ္စာေပေတြဖတ္ တရားႏွလံုးက်င့္သံုးရင္း ေအးခ်မ္း စြာေနေနတာေတြ႔ရလို ့ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာရပါတယ္။
တာေမြသိမ္ကုန္းေက်ာင္းတိုက္မွာ ပထမငယ္တန္းေအာင္ ပါတယ္။ သိမ္ျဖဴလမ္းသိမ္ကုန္းတိုက္မွာ အလတ္တန္းႏွင့္ အႀကီးတန္း ေအာင္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်းဇူးရွင္ သိမ္ျဖဴသိမ္ကုန္းတိုက္ ရဲ ့တိုက္အုပ္ တိုက္ၾကပ္ ဆရာေတာ္မ်ားလည္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားၾကပါၿပီ။
အဲ့ဒီသိမ္ကုန္းတိုက္မွာ စာသင္ သားဘဝနဲ ့ (၂) ႏွစ္ေန ေတာ့ ရခိုင္ဦးဝဇိရဉာဏဆိုတဲ့ စာသင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးဟာျမန္မာစာေပ ေခတ္စာေပ ရာဇဝင္ သာသနာဝင္ ႏိုင္ငံေရးစာေပေတြကို တစ္ေန ့လံုး
တစ္ညလံုးေလာက္ နီးနီးဖတ္တယ္။ ပိုက္ဆံငါးက်ပ္ တစ္ဆယ္ခါးညွပ္ၿပီး ဖေရဆာလမ္း ေမာင္ဂိုမာရီလမ္း တစ္ေလ်ွာက္ ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚက စာအုပ္အေဟာင္းဆိုင္ေတြမွာ တစ္မတ္ တစ္က်ပ္ႏွင့္ စာအုပ္အေဟာင္းကေလးေတြ ေမႊေႏွာက္ၿပီး စာအုပ္ဝယ္ရတဲ့ ညေနခင္းလမ္းေလ်ွာက္ထြက္ရတဲ့ ဘဝကေလးဟာ စာေပသမားတစ္ေယာက္ရဲ ့ ဘဝအစပဲလားလို ့ ေတြးစရာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးဝဇီရ ေနာက္ကလိုက္ သူနဲ ့အတူ စာအုပ္အ ေဟာင္းေတြဝယ္ ၂ ႏွစ္ေလာက္အတြင္းမွာ စာအုပ္ေတြ ၁၀၀၀ နီးပါးေလာက္ စုမိတယ္။ အ ေဟာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ။ အဲ့ဒီစာအုပ္ေတြသိမ္းထားတာ ဒီေန ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနပါေသးတယ္။

ေတာင္တြင္းႀကီး ဦးဥကၠ႒ရဲ ့လူေသလူျဖစ္ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ၊ သခင္ဘေသာင္းႀကီးရဲ ့တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္၊
ဆရာႀကီးဦးဘိုးျမတ္ႏွင့္ ဦးသာျမတ္တို ့ရဲ ့ပုဂံအ ေၾကာင္း၊  ဆရာႀကီး ဦးေဇယ်ရဲ ့ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္၊ ဦးႏုရဲ ့ငါးႏွစ္ ရာသီဗမာျပည္၊ သိန္းေဖျမင့္ရဲ ့အေရွ ့ေနဝန္းထြက္သည့္ပမာ၊  ေရႊဥေဒါင္းရဲ ့ဘဝတစ္သက္တာမွတ္တမ္း၊
လူထုဦးလွရဲ ့ေလွာင္ခ်ိဳင့္အတြင္းမွ ငွက္ငယ္၊ ဟံသာဝတီဦးဘခင္ရဲ ့ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳအသင္း စတဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ ဘုန္းႀကီးရဲ ့ေခါင္းအံုးေဘးဝယ္ယာမွာ ေခါင္းအံုးနဲ ့အတူရွိေနတဲ့စာအုပ္ေတြပါပဲ။ ဘုရားျဖဴ
ဆရာေတာ္ရဲ ့သာသနဗဟုသုတပကာသနီ၊ တာင္ၿမိဳ ့ဆရာေတာ္ရဲ ့ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ၊ ရတနာဂုဏ္ရည္၊ လယ္တီပ႑ိတရဲ ့သာဓုသုႏၵရီယက္လွဲတရားစာ အစရွိတဲ့ သာသနိကစာအုပ္ေတြ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ လန္ဒန္ပါဠိေဒဝီပုစၧာ အေမး အေျဖ စာအုပ္တြဟာ၊  ေစာေစာက ေျပာတဲ့စာအုပ္ပံုႀကီးရဲ ့အထက္မွာရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြပဲေပါ့။
သိမ္ကုန္းေက်ာင္းတိုက္(ဘီလူးမေစ်းအနီး) ဟာ စည္းကမ္းေကာင္းတယ္။
သံဃာအားလံုး စုေပါင္းဆြမ္းစားေက်ာင္းတက္ရတယ္။  ည ေန ၆ နာရီဘုရားဝတ္တက္ခ်ိန္မွာ စာရင္းေခၚတယ္။ စာဝါတက္လည္းေခၚတယ္။ အဲဒါပ်က္ကြက္ရင္ ဒဏ္လို ့စာလံုးမည္းနဲ ့ ေရးထားတဲ့ ေရပံုးႀကီးႏွစ္ပံုး ဘယ္ညာဆြဲၿပီးေတာ့ ကုဋီအားလံုးေရျဖည့္ရတယ္။ ေရဒဏ္ေပါ့။  ည သံဃာစံု ဘုရားဝတ္တက္ၿပီးခ်ိန္မွာ မိမိဒဏ္သင့္ေၾကာင္း ဒဏ္ထမ္းၿပီးေၾကာင္း သံဃာအားလံုးၾကားေအာင္ ေလ်ွာက္ ရတယ္။
အဲဒီေတာ့ ညေန ေစာင္းအျပင္ထြက္ရင္ ဘုရားဝတ္တက္အမီျပန္ ရတယ္။ ေနာက္က်ရင္ေတာ့ ဘုရားဝတ္တက္ၿပီးမွ ထြက္ရတယ္။ ည ၉ နာရီဆိုရင္ ေက်ာင္းေတြအားလံုးရဲ ့ လ်ွပ္စစ္မီးကို တိုက္အုပ္ေက်ာင္းကေန ပိတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြထြန္းၿပီး ညပိုင္း စာဖတ္စာေရးၾကရတယ္။ အရွင္ ဝဇီရဉာဏ (ရခိုင္)က စိန္ဝရဇိန္အမည္နဲ ့ေဆာင္းပါးေတြေရးၿပီးေတာ့ ေသြးေသာက္ ျမဝတီ ေငြတာရီ မဂၢဇင္းစာအုပ္တိုက္ေတြကို သြားပို႔တယ္။ တစ္ခါမွ သူ ့ေဆာင္းပါးေတြမပါဘူး။
ဦးသစၥဝံသ (နတ္တလင္း) ကလည္း ဗိုလ္ႀကီးသက္လြင္ အမည္နဲ ့စစ္နဲ ့အခ်စ္ဝတၳဳေတြ ေရးေရးၿပီး အဲဒီမဂၢဇင္းတိုက္ေတြကို သူလည္းသြားပို ့တယ္။ တစ္ခါမွ မပါရွာဘူး။ ယခု ဦးသစၥဝံသ (ဗိုလ္ႀကီးသက္လြင္) အေမရိကမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရွာခဲ့ပါၿပီ။

ဦးနႏၵမိတၱ (ေပါင္း တည္) က ေပါင္းတည္သားေသာ္တာေဆြေရးတဲ့ဟာသ စာေပကလြဲရင္ တျခားစာေပေတြကို ဘာမ်ွအထင္ မႀကီးဘူး။ ည ေက်ာင္းတိုက္ မီးပိတ္တဲ့အခါ ဦးနႏၵမိတၱက တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေသာ္တာေဆြဝတၱဳေတြက "ဘြေႏၲာၾကက္သူခိုး" ဝတၱဳကို ကိုယ္တိုင္ဇာတ္ကြက္ဆင္ၿပီးေတာ့
ကိုယ္တိုင္ ဇာတ္လိုက္လုပ္ကာ ေက်ာင္းတံခါးပိတ္ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ပြဲဟာ ဆင္းရဲသမ်ွ ပင္ပန္းသမ်ွေတြ ေျပေပ်ာက္သြားတဲ့ စာသင္သားဘဝရဲ ့ေပ်ာ္စရာညခ်မ္းေတြပါပဲ။  အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီတင္းသံုေဖာ္ေတြက ဦးနႏၵမိတၱလို ့ မေခၚေတာ့ဘဲ ေတြ ့တဲ့ အခါတိုင္းမွာ "ဘြေႏၲာ"လို ့သာ ေခၚၾကတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ေပါင္းတည္ေရာက္တဲ့အခါ "ဘြေႏၲာ"လို ့ေခၚလိုက္ရင္  ႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္ ျပန္ငယ္သြားသလိုပဲ။
၁၃၁၈ ခုႏွစ္ တာေမြသိမ္ကုန္းေက်ာင္းတိုက္မွာ ပထမငယ္တန္းေအာင္တယ္။ ေရႊေတာင္သား ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးကုမာရနဲ ့ ဆရာေတာ္ဦးသာသနတို ့ဟာဘုန္းႀကီးရဲ ့အငယ္တန္း
ဆရာမ်ားပါပဲ။ အလတ္တန္းႏွင့္ အႀကီးတန္းကို မဂၤလာေတာင္ညြန္ ့သိမ္ကုန္းတိုက္မွာေအာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၃၁၉-၁၃၂၀ ခုႏွစ္မ်ားမွျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဦးပဏိၬစၥ ဆရာေတာ္ ဦးကု႑လ၊ ဆရာေတာ္ဦးေကတုမာလာ၊ ဆရာေတာ္ဦးဝိစိတၱတို ့ဟာ အလတ္ အႀကီးစာသင္ ေပးတဲ့ဆရာေတြပါပဲ။
အႀကီးတန္းတက္ေတာ့ ပ႒ာန္းစာဝါကို ဆူးေလ ေစတီရင္ျပင္ေပၚမွာရွိတဲ့ အဘိဓမၼာျပန္ ့ပြားေရးအသင္းႀကီးရဲ ့အဘိဓမၼာဆရာႀကီးဦးေက်ာ္ထံမွာလည္း ပ႒ာန္းစာဝါတက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၁၃၂၀ ခုႏွစ္ အႀကီးတန္းဝင္ေတာ့ ငယ္လတ္ႀကီးတန္း ဘာသာျပန္က်မ္းစာျပဌာန္းမႈ ပထမႀကီးတန္း
ပုစၦာထုတ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ စာသင္ သားရဟန္းငယ္ေတြ ဆႏၵျပကန္ ့ကြက္ၾကတယ္။
အဲ့ဒီႏွစ္မ်ားဆီမွာပဲ ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာျပ႒ာန္းမႈ သံဃလြတ္ေတာ္စီမံခ်က္တို ့ေၾကာင့္တစ္ျပည္လံုးတစ္တိုင္းလံုး ရဟန္းပ်ိဳ၊ ရဟန္းငယ္ေတြ ခပ္မ်ားမ်ားလႈပ္ ရွားအံုၾကြ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုန္းႀကီးကေတာ့ စာေတြကိုဖိက်က္ စာတက္ မပ်က္ခဲ့တဲ့အတြက္ ၃ ႏွစ္
အတြင္းမွာပဲ ငယ္လတ္ႀကီး သံုးဆင့္အၿပီးေအာင္ ခဲ့တယ္။

& ဆက္ ရန္ &
ေက်းဇူးရွင္ ေဖေဖႏွင့္ ေမေမတို ့ကိုရွိခိုးကန္ေတာ့ပါ၏ ။
လြန္းပန္းခ်ီ