ဤမင္းသည္ ယခုအခါ ငါ၏ထမင္းရွင္(သခင္)ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ထမင္းရွင္ကိုျပစ္မွားေသာ္ အလြန္လ်င္ဝန္ေလးလတၱံ။
ငါအရွင္ ငါစီးဆင္းခိုင္သည့္အတိုင္း ငါေစာယြန္ကိုလုပ္ၾကံမွသာလ်င္ က်ြန္ေကာင္းပီသမည္။
လုပ္ၾကံသာလ်က္ မလုပ္ၾကံဘဲ ျပန္ခဲ႔လ်င္ ငါအရွင္ ငါကိုမ်က္ျပီး ငါအားသတ္လတၱံ။
ငါအရွင္ ငါကိုမ်က္၍ ေသရလ်င္ တစ္ဘဝသာ။လုပ္ၾကံသာလ်က္ မလုပ္ၾကံဘဲ ျပန္ခဲ႔လ်င္ ငါအရွင္ ငါကိုမ်က္ျပီး ငါအားသတ္လတၱံ။
ထမင္း သခင္ကိုျပစ္မွားေသာ္ သံသရာဝယ္ အပါယ္၌သာ ခံရမည္၊
အပါယ္မွ လြတ္၍ လူအျပစ္ကိုရဘိဦး ယုတ္စြာေသာ ကိုယ္အျဖစ္သာ ရွိေလရာ၏။
ဟု (မသတ္ပဲ ဓါးကိုသာယူသြားေလသည္) (ငခင္ညိဳ)
ငါက်ြန္(ငခင္ညိဳ) သည္ ထမင္းတစ္စေလာင္းကိုလ်င္ သူေက်းဇူးကိုသိေသးသည္။
ေနတိုင္းမျပတ္သားမယား နွင့္တကြေက်ြးေမြးေသာငါ၏ ေက်းဇူးေသာ္ကား အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာရွီေတာအံနည္း ဟု အမ်က္ေျပ၍ဆုေတာ္ခ်ေလသည္ ။။
(ငါးစီးဆင္ေက်ာ္စြာ)ေနတိုင္းမျပတ္သားမယား နွင့္တကြေက်ြးေမြးေသာငါ၏ ေက်းဇူးေသာ္ကား အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာရွီေတာအံနည္း ဟု အမ်က္ေျပ၍ဆုေတာ္ခ်ေလသည္ ။။
တတိယတန္းေက်ာင္းဖတ္စာမွ- SSA
No comments:
Post a Comment