သိၾကားမင္းက ေလးစားရသူမ်ား

၁။ သီလႏွင့္ ျပည္စံုေသာ ရဟန္း
၂။ ေကာင္းမူျပဳေသာ လူ
၃။ ကိုယ္က်င့္သီလရွိေသာ လူ
၄။ ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္ေသာ လူ
၅။ သမၼာအာဇီဝ အလုပ္ျဖင့္ သားမယားကို လုပ္ေၾကြးေသာ လူ။

ထိုသူတို႔အား မိုးသိၾကားသည္ နႏၵဝန္ ဥယ်ာဥ္သို႔ မဝင္မွီ ၊ ေဝဇယႏၱာျပႆဒ္မွ ဆင္းသက္ခါ ရွိခိုး ဦးတိုက္ေလ့ရွိသည္ဟူ၏။

သဂါထာဝဂၢပါဠိေတာ္။ သကၠသံယုုတ္။ ဂဟ႒ဝႏၵနာသုတ္။
- ---- ---- --- -- --- -- -- -- -- -- -- -- - - - - -

ဓါတ္ပံုု - ပဝတီေတာင္မွ ျမင္ေတြ႕ရသည့္ ပူေနးေတာရ အေနာက္ပိုင္း

သိၾကားမင္း ျဖစ္လို႔ပါသလား

သိၾကားမင္းျဖစ္လို႔ေသာ္ ျဖည့္က်င့္ရမည့္ အရာမ်ား။

၁။ အသက္ထက္ဆံုး မိဘကို လုပ္ေကၽြးျခင္း။

၂။ အသက္ထက္ဆံုး မိမိတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးထဲမွ ႀကီးသူတို႔ကို ႐ိုေသျခင္း။

၃။ အသက္ထက္ဆံုး ခ်ိခ်ိဳသာသာ ေျပာဆိုျခင္း။

၄။ အသက္ထက္ဆံုး ကုန္းေခ်ာစကားကို မဆိုျခင္း။

၅။ အသက္ထက္ဆံုး ဝန္တိုျခင္းကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနထိုင္ျခင္း။

၆။ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေပးကမ္း စြန္႔ႀကဲျခင္း။

၇။ အသက္ထက္ဆံုး မွန္ကန္ေသာ စကားဆို၍ အမ်က္မထြက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပသည္။´

ထို႔ျပင္၊ 

၁။ အစဥ္အလာေကာင္းမ်ားကိုု ထိန္းသိမ္းျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္ရမည္။

၂။ မိဘကို ျပဳစုလုပ္ေၾကြးျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္ရမည္။

၃။ ဆရာသမားတို႔အား ေလးစားျမတ္ႏိုးျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္ရမည္။

၄။ တစ္ပါး သူမ်ားကို ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္ရမည္။ 

၅။ အျခားသက္ရွိ သတၱဝါတို႕ ႏွင့္ သဘာဝေတာေတာင္ေရေျမအား ထိန္းသိမ္း ျပဳျပင္ ေစာက္ေရွာက္ ကာကြယ္ျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္ရမည္။

အထက္ပါအခ်က္ တို႔အား 

၁။ အားသြန္ခြန္စိုုက္ အားထုုပ္ျခင္း

၂။ အဆက္မျပတ္ မခိုမကပ္ အားထုပ္ျခင္း

၃။ ၾကာျမင့္စြာ အားထုပ္ျခင္း

၄။ ရိုရိုေသေသ အားထုုပ္ျခင္း။ ဟူေသာ ဝိရီယ ေလးပါျဖင့္ အားထုုပ္ပါက သိၾကားမင္း ျဖစ္ေပလိမ္မည္။ 

(ဦးေရႊေအာင္ ဓမပဒ။ နာ ၃၆၀)

ကိုရင္အာယု ပူေနးေတာရ 13.01.2015

မီးသတ္ကားႀကီး မီးေလာင္ေန

သည္စကားကိုၾကားရေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း (၃၅) ႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ အာရံုမ်ားဆီသို႔ အသိစိတ္တို ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားသည္။

((ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ မီးေလာင္))

စာေရးသူတို႔ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕၊ ေအာင္ဆန္းရပ္၌ ၁၉၄၇ -ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၈) ရက္ေန႔၊ ေန႔လယ္ (၁) နာရီသာသာအခ်ိန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္အေရွ႕ ဘက္နားက မီးစတင္ စြဲေလာင္ေနသည္ကို ခပ္ေဝးေဝးမွ ပင္ ျမင္ေတြၾကရသည္။
သမိုင္းဝင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အိမ္ မီးေလာင္မွာ စိုးရိမ္ၾကသည့္အတြက္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အိမ္အနီးသို႔ မီးသတ္ကားႀကီး အေလာတႀကီးေရာက္ရွိလာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္နီးသို႔ေရာက္လာသည္ႏွင့္ မီးသတ္ကားႀကီးသည္ စက္ရပ္ကာ ပ်က္သြားေတာ့သည္။
မီးကလည္း အရွိန္ျပင္းစြာ ေလာင္လာသည္။ မီးသတ္ရန္ ေမာင္းနွင္လာသည့္ ကားကုိပင္ မီးစတင္ေလာင္လာသည္။ သို႔ႏွင့္ မီးသတ္ကားကို ခပ္ျမန္ျမန္တြန္းထုတ္ခဲ့ၾကရသည့္ ျမင္ကြင္းကို ယေန႔တိုင္ မေမ့ႏိုင္ဘဲ ရွိေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ႏွင္တကြ အေတာ္မ်ားမ်ား ဟန္႔တားသည့္ၾကားမွပင္ မီးေလာင္ေတာ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မီးေလာင္မႈမ်ား၌လည္း မီးသတ္ကားကို မီးေလာင္ၾကေၾကာင္း မၾကာခဏၾကားသိရသည္။ မီးသတ္ကား မီးေလာင္သည့္ေနရာတို႔၌ အလြန္ဆိုးဝါးေၾကာင္းကို ျပသရာ ေရာက္သည္။

((မီးသတ္ကား မီးေလာင္))

ထိုနည္းအတူ စာေရးသူ၏ ယမိုက္ႏွင့္ ပ႒ာန္းပို႔ခ်စဥ္မ်ားကို အျခားေသာသူတို႔အားလည္း နားေထာင္ၿပီးေလ့လာႏိုင္ရန္ အသံဖမ္းပါသည္။ စာခ်ေသာအခါ စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး သည္းခံၿပီး ပို႔ခ်ပါေသာ္လည္း စိတ္ဆိုးစရာမ်ားႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကံဳေတြ႕ရေသာအခါ ေအာ္ေငါက္ရသည္မ်ားလည္းရွိသည္။
ထိုအသံဖမ္းဓါတ္ျပားကို ႏိုင္ငံတစ္ဝွမ္းလံုးသို႔ ေပးပို႔လွဴဒါန္းလိုက္ေသာအခါ စာေရးသူ၏ ရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ခ်က္ ေဒါသမ်ားကို လွည့္လည္ျပသလိုျဖစ္သြားခဲ့၍ "ငါ့မွာလည္း မီးသတ္ကားမီးေလာင္ေနပါေပါ့လား၊ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်းေရာသလိုမ်ိဳး ကုသိုလ္တရားထဲ အကုသလိုလ္ေတြ အတံုးလိုက္ပါေနၿပီ" ဟု ဆင္ျခင္ကာ မီးထပ္မေလာင္ေစရန္ အထူးသတိျပဳရေတာ့သည္။
တရားအမ်ိဳးမ်ိဳး ေဟာေျပာခ်ီးျမွင့္ၾကသည့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္တို႔လည္း တရားနာပရိသတ္ ေရွ႔မွာပင္ ေဒါသ အိုးမ်ား ေပါက္ကြဲၿပီး၊ ေအာ္လား ဟစ္လား ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆုိပါလ်င္ ေအာ္ဟစ္ကာ ေငါက္ငန္းၿပီး တရားမေဟာေတာ့ဘဲ ပလႅင္ေပၚမွ ဆင္းသြားသည္ဟု ေျပာသံၾကားဖူးသည္။ မီးသတ္ကားႀကီး မီးေလာင္လိုက္ပံုကေတာ့ အက်ည္းတန္လြန္းလွသည္။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ "သူလည္းေလ ေလာကီသားေပမို႔" ဟူေသာ ကဗ်ာအတိုင္းပင္ "ပုထုဇဥ္တို႔၏ သေဘာမွ်သာ" ဟု သေဘာထားလိုက္လွ်င္ ေကာင္းေပလိမ့္မည္။
တကယ္တန္းေျပာရလ်င္ သူတစ္ပါးတို႔၏ ေလာဘမီး၊ ေဒၚသမီးစသည္မ်ားကို ျငိမ္းသတ္ရန္ တိုက္တြန္းေဟာေျပာသူတို႔ႏွင့္ ေလာမီး ေဒါသမီး တို႔ တစ္ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္မႈကေတာ့ မလိုက္ဖက္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
မာဃေဒဝလကၤာ၌လာေသာ
"မီးျပသမား တြင္းက်မွားသို႔" ဟူသည့္ အတိုင္း မီးသတ္ကား မီးစြဲေလာင္မႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
လိုခ်င္လြန္း၊ ရခ်င္လြန္းသည့္ ေလာဘမီး၊ ျဖစ္ခ်င္တာမျဖစ္လို႔ အလိုမက်သည့္ ေဒါသမီး စသည္တို႔ မိမိသ႑ာန္္၌ မေလာင္ေစရန္၊ ေလာင္လွ်င္ လည္းျဖစ္ေၾကာမရွည္ရန္ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ရေပလိမ့္မည္။

ပ႒ာန္းအလင္းေရာင္ဆရာေတာ္
ပါ ေညာင္းတုန္းေက်ာင္းတိုက္
ဗဟန္းရန္ကုန္္
====
ဆရာေတာ္၏ ေျခေတာ္အစံုမွ ေျမမႈန္႔တို႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ဦးေခါင္း၌ တည္ပါေစသား
ကိုရင္အာယု (ပူေနးေတာရ)

ၾကယ္ေတြဆံုတဲ့ ေန႔

 ဒီေန႔ ၁၃၇၅ - ခု ကုဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၉) ရက္ တနဂၤေႏြေန႔၊ ကိုရင္အာယုတို႔ ခ်ပါတီဆြမ္းစားၾကြခါနီးခ်ိန္၊ ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားေလးမ်ား ေနဆြမ္းလာကပ္ၾကပါတယ္။ မေန႔ကတည္းက ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားပါသတဲ့၊ ပူေနးေတာရမွာ ရွိၾကတဲ့ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအားလံုးကို ဆြမ္းကပ္ၾကပါတယ္။ သိေတာ္မူၾကသည္အတိုင္း အမ္ဖီးသၼားမ်ားကလည္း သူတို႔ေက်ာင္းအခ်ိန္ သူတို႔သြား၊ အမ္ေအ သၼားမ်ားကလည္း သူတို႔အခ်ိန္ႏွင့္ သူတို႔ဆိုေတာ့၊ အတူလက္ဆံု မစားႏိုင္ၾကတဲ့ဘဝေလးဟာ ဒီေန႔ေတာ့ျဖင့္ လက္ေရတျပင္တည္း ရွိခဲ့ပါတယ္၊
ဆြမ္းစားရင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားေလးမ်ားကို ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ဟာ စစ္သားေလးမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္၊ စစ္သားမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမရွိ၊ ယ်ဥ္ေက်းသိမ့္ေမြၾကသည္ကို ေတြရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သံဃာေတာ္မ်ားကို လွဴရေကာင္းမွန္း သူတို႔သိေနၾကတယ္၊ သူတို႕ေလးေတြရဲ. မိဘေတြဟာလည္း သူေတာ္ေကာင္းေတြျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္ဟု ေတြးခဲ့မိပါတယ္။

 ေက်ာင္းတက္ရင္ႏွင့္ မိမိတို႔ မုန္႔ဖိုးေလးမ်ားကိုစုၿပီး ဆြမ္းလွဴဒါန္းၾကတယ္္ဆိုတာ အံ့ၾသစရာ၊ ဝမ္းေျမာက္စရာ၊ ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္၊ တကယ္တမ္းဆို သူတို႔ အသက္၊ သူတို႔အရြယ္ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ၊ မိေဝးဘေဝးျဖင့္၊ တိုင္းတစ္ပါးမွာ အေပ်ာ္အပါး လိုက္စားရင္ အခ်ိန္ကုန္ၾကမည္ မဟုတ္ပါကလား။
သူတို႔လွဴဒါန္းၾကတဲ့ ဟင္းလွ်ာေတြကေတာ့ ဝက္သားဟင္း၊ စိမ္းေက်ာ္၊ ငါပိေထာင္း၊ ႏွင့္ စပ်စ္သီး၊ နာနတ္သီး အခ်ိဳပြဲမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခ်က္ျပဳခဲ့ၾကပါသတဲ့ဗ်ာ၊ စစ္သားေတြက ထမင္းလည္း ခ်က္တတ္ပါသေကာ။
နာမည္ေတြကို ေမးၾကည့္္ေတာ့
ေမာင္တင္ေအာင္ဟိန္း (ရန္ကုန္)၊
ေမာင္ရဲျမေအာင္ (ပုသိမ္)၊
ေမာင္ဝင္းေအာင္ (ျမင္းျခံ) လို႔သိရပါတယ္။
သူတို႔ေလးေတြဟာ ပူေနးၿမိဳ႕ ေကာလိပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Armed forces Medical college (AFMC) မွာ ေက်ာင္းတတ္ေနၾကတဲ့ ေဆးေက်ာင္းသားစစ္သည္ေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။
သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဘုန္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္္မွာေတာ့၊ သူတို႔ေလးေတြ အားရပါးရ စားေသာက္ေနၾကသည္မွာ စစ္သားမ်ားႏွင့္ မတူ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေတြႏွင့္သာ တူေနပါေတာ့တယ္။
ရဟန္းေတာ္အမ်ားစုဟာလည္း သီတဂူသံဃာေတာ္မ်ား ျဖစ္သည့္ကတစ္ေၾကာင့္၊ ဆြမ္းဒကာ ေက်ာင္းသားသံုးေယာက္ကလည္း စစ္သည္ေတာ္ေလးမ်ား ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သီတဂူၾကယ္စင္မ်ားႏွင့္ စစ္သည္ၾကယ္စင္ေလးမ်ား ဆံုေတြ႕ ၾကတဲ့ ဒီေန႔ရဲ. လက္ဆံု ဆြမ္းဝိုင္းေလးကိုဘဲ " ၾကယ္ေတြဆံုတဲ့ ေန႔ " ရယ္လို႔ တင္စားလိုက္ရပါတယ္။

စစ္သည္ေတာ္ေလးမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ တိုင္ျပည့္က ေပးအပ္လိုက္ေသာ ပညာေရးတာဝန္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကၿပီး၊ ဒီထက္မက လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳလ်က္---

ပူေနးေတာရ ရဟန္းေတာ္မ်ား အားလံုး၏ကိုယ္စား
ကိုရင္အာယု (သီတဂူ)
ပူေနးေတာရ

ပူေနးေတာရ ပူေနးႏြယ္ဝယ္ သံဃာစဥ္စာရင္း

ကၽြႏုပ္သည္ စာေမးပြဲမ်ားၿပီး၊ ေက်ာင္းႀကီးက ပိတ္ထားေလေသာေၾကာင့္၊ ေတာကစားမသြားရေသာ မုတ္ဆိုးေက်ာ္ တြတ္ပီကဲ့သို႔ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္တမံု။

ဟိုစာအုပ္လွန္ ဒီစာအုပ္ ဟိုေရႊ႕၊ ေနမထိ ထိုင္မသာျဖစ္ေနစဥ္၊ တစ္ခုေသာ က်ဳႏ္ုပ္မွတ္စုစာအုပ္၏ တစ္ခုေသာ စာမ်က္နာဝယ္၊ ဘႀကီးဘုန္းဘုန္းမွ (ဦးဇဝန) ေျပာျပေသာ ပူေနးေတာရ ပူေနးႏြယ္ဝင္ ေထရ္အရွင္တို႔၏ စာရင္းအား အမွတ္မထင္ ေတြရွိေလေတာ့သည္။

ေနာင္လာေနာက္သားကၽြႏ္ုပ္၏ သားသမီး မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား သိေစရန္ သမိုင္းကို ေျပာျပရေပေတာမည္။ ထိုသို႔ ေျပာၾကားရတြင္ ပူေနးေတာရအေၾကာင္းကို ေရွးဦးစြာ အနည္းငယ္မွ် တင္ျပရပါမူ ေကာင္းေလစြ။
ပူေနးေတာရကို (၁၉၄၈) ခုႏွစ္က စတင္တည္ေထာင္းပါသည္။ တည္ေထာင္ခါစကေတာ့ ပုဏၰေတာရ နာမည္ရပါသည္။ ေျမအက်ယ္အဝန္းကေတာ့ ဧက (၄၀၀) ေက်ာ္က်ယ္ဝန္းေပသည္။ ဌာနေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားပါတယ္။ အေရွတိုင္းရဲ႕ ေအာက္စဖိုဒ္ဆိုျပီး လူသိမ်ားပါသည္။ (ကိုယ့္ေတာရမို႔ ကိုယ္ၾကြားသည္)။
ပထမဆံုးေသာ vice chancellor of the University ကေတာ့
Dr. M. R. Jayaka ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္သားရပါတယ္။ ယခုလက္ရွိ vice chancellor of the University ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
အေသးစိတ္သိလိုက ေအာက္ပါလင့္တြင္ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ http://www.unipune.ac.in/university_files/university_history.htm

ဒီပူေနးေတာရ၌ သီတင္းသံုး သာသနာျပဳ ေဒါက္တာဘြဲ႕ ယူသြားၾကေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ (ဟိုယခင္ ဗာမား) ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့။
၁။ ဦးေဃာသိတ -(မြန္) ဂ်ာမနီတကၠသိုလ္တစ္ခုဝယ္ စာျပ သာသနာျပဳလ်က္ရွိ။
၂။ ဦးေကဝလ (သီတဂူ) မံုရြာေတာရ၌ သာသာနာျပဳလ်က္ရွိ။
၃။ ဦးကိတၱိဗလ (သီတဂူ) စစ္ကိုင္းသီတဂူကမၻာ႔ဗုဒၶတကၠသို္လ္ လက္ေထာက္ေမာ္ကြန္းထိန္း။
၄။ ဦးမာလာသိရီ (မြန္)
၅။ ဦးကိတၱိသာရ (မံုရြာ)
၆။ ဦးအိႏၵာစာရ (ေကာလင္း) ရန္ကုန္ မဂၤလာဒံုတြင္သီတင္းသံုးလ်က္ရွိ
၇။ ဥတၱမသိရီ (စစ္ကိုင္း ေက်ာက္ဆည္ရြာ)
၈။ ဦးဝိလာသ (ဧရာဝတီ)
၉။ ဦးပညာသီဟ (သီတဂူ) ရန္ကုန္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ပညာေရးတာဝန္ခံ။
၁၀။ ဦးဝိစိတၱ (ရခိုင္၊ ရမ္းျဗဲ)
၁၁။ ဦးကုမာရ (မေကြး)
၁၂။ ဦကဝိဓဇ (သီတဂူ) စစ္ကိုင္း သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ကထိက။
၁၃။ ဦးစႏၵနသာရ (မတၱရာ)
၁၄။ ဦးသုစရိတ (သီတဂူ) စစ္ကိုင္း သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ကထိက။
၁၅။ ဦးသုႏၵရ (သီတဂူ) ရန္ကုန္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ခံ။
၁၆။ ဦးကုေဝရ (လွိဳင္ဘြဲ.၊ ကရင္ျပည္)
၁၇။ ဦးအိႏၵာစရိယ (သီတဂူ) စစ္ကိုင္း သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ကထိက။
၁၈။ ဦးေရဝတ (ေရစၾကိဳ႕)
၁၉။ ဦးပေညာဘာသ (သီတဂူ) မႏၱေလး သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာဝန္ခံ။
၂၀။ ဥိးပညာေသ႒ာလကၤရ (သီတဂူ) စစ္ကိုင္း သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ကထိက။
၂၁။ ဦးဝိရိယာနႏၵာ၊ သန္လွ်င္ ေက်ာက္တန္း
====================
လက္ရွိ ဗိုင္ဗာ ထိုင္္ရန္ ေစာင့္ေနၾကေသာ မေထရ္မ်ားမွာ
၂၁။ ဦးဇဝန (ကူမဲ)
၂၂။ ဦးသုဇန (ကရင္)
၂၃။ ဦးသိရိႏၵ (ဝက္လက္) တို႔ျဖစ္ပါသည္။

ယခုလက္ရွိစရင္းသည္ ပူေနးေတာရမွ ေဒါက္တာဘြဲ႕ယူၿပီး ယူၾကမည္ သံဃာစရင္းသာျဖစ္ပါသည္။ (က်န္ရွိေကာင္း က်န္ရွိႏိုင္ပါသည္)
အမ္ေအေအာင္ျပီး အျခား (ဘံုေဘ၊ ေဒလီ) ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ေပ်ာင္းေရႊ သီတင္းသံုးသြားၾကေသာ သံဃာမ်ား၊ အမ္ဖီး လုပ္ေနဆဲ သံဃာမ်ား၊ အမ္ေအ တက္ေနဆဲ့ သံဃာမ်ား လည္း မ်ားစြာ ရွိပါသည္။
ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားမွ လည္းေကာင္း၊ ေမြးေန႔ ေမြးရက္တို႔၌ ဆြမ္းကပ္လို႔ေသာ ဒကာဒကာမမ်ားအေနျဖင့္လည္းေကာင္း အာရုဏ္ဆြမ္း ေနဆြမ္း ႏွစ္သက္ရာ ကပ္လွဴႏိုင္ပါသည္။

ကိုရင္အာယုကဲ့သို႔ စပ္စုတာ ဝါသနာပါေသာ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ရေပသည္။

ကိုရင္အာယု (သီတဂူ)
ပူေနးေတာရ

စိတ္ၾကည္လင္မွ ေတာင္းဆုျပည့္ပါသည္။ (ျဖစ္ရပ္မွန္ကို တင္ျပသည္)

(((အတိတ္၏ ေျခရာမ်ား)))
ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔ ေရာက္ေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကို သတိရမိသည္။ ကိုရင္ဘဝ ငယ္စဥ္က အတိတ္ရဲ. အရိပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဗဟန္းအေရွ႕မုခ္မွာ ရွိခဲ့သည္။ ဥပုသ္ေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားဖူးၿပီး၊ ဗဟန္းေစ်းကို တစ္ပါတ္ေလာက္ ပတ္လိုက္္ရမွ အိပ္ေပ်ာ္သေယာင္ရွိခဲ့သည္။ ေရႊတိဂံု အေရွ႕မုခ္ ဆိုသည္မွာ အံ့ဖြယ္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ အထူးသျဖင့္ မြန္၊ ရခိုင္၊ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းေတြ႕ႏိုင္သည္။ အာဇာနည္လမ္းတြင္ ရခိုင္ဓမၼာရံုရွိေသာေၾကာင့္ ရခိုင္တိုင္ရင္းသားတို႔၏ ရိုးရာ ေတးဂီတ သင္ၾကား ေလ့က်င့္တီခတ္သံတို႔ကို လမ္းေလ်ာက္ရင္ၾကားႏိုင္သည္။ ဗဟန္းသံုးလမ္းဘက္ လမ္းေလ်က္ၾကည့္ပါက ရွမ္း၊ ပအိုဝ္ တိုင္းရင္သားတို႕ကိုေတြ႕ႏိုင္သည္။ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္မ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိသည္။ ျခေသၤ့ၾကီး ႏွစ္ေကာင္းအနီးတြင္ လက္ဘက္ေျခာက္ေရာင္းေနေသာ ေရာင္စံုဝတ္ရံုႀကီးမ်ားႏွင့္ ပေလာင္အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ားကို ေတြရျပန္သည္။ မြန္တိုင္းရင္းသားတို႔ကိုမႈ ေရတာရွည္လမ္းသစ္တစ္ေလ်ာက္တြင္ မြန္တို႔ဌာေန ရာမညတိုင္ ဟုပင္ ထင္မွတ္မွားႏိုင္ေပသည္။ ဒီလို႔ႏွင့္ ဗဟန္းမွာ ဆယ္ႏွစ္ဟူေသာ အတိတ္တို႔သည္ ဘယ္မွာ ေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္ေတာ့အံ့နည္း။ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ ဆိုလ်င္ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ အျပည့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ေညာင္ေရေလာင္းၾကေတာ့မည္။ မြန္ ရခိုင္ ကရင္တိုင္းရင္းသားတို႔ ဝတ္စံုျပည္ ေညာင္းရည္ေလာင္းၾကမည္။ အိုးစည္ ဗံုေမာင္း ခ်ိန္႔ခ်ိန္႔ေညာင္းေတာ့မည္။ သည္သို႔ သည္ႏွယ္ အတိတ္ပံုရိပ္တို႔အား ေဝးတေျမကေန တူးဆြရင္×××××××
မႏွစ္က ဒီလို႔အခ်ိန္္ ဒီေန႔မွာ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနမိပါလိမ္႔။ မိမိအေၾကာင္း မိမိျပန္ေတြးမိေတာ့သည္။
===========================
((((စိတ္၏သေဘာ))))
မႏၱေလးေတာင္ေျခ သီတဂူဗုဒၶတကၠသိုလ္ႀကီး၏ ပညာသင္ႏွစ္ တာဝန္ေတြၿပီးဆံုး၊တကၠသိုလ္ႀကီး ေခတၱအနားယူခ်ိန္ (အနားယူခ်ိန္ဆိုေသာ္လည္း ဦးတိေလာက MA ကေတာ့ အနားမယူ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြဖြင့္ေနဆဲ) ေျမြရပ္ဌာေန ဇာတိရြာေလးသို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ား သီဟိုရ္သို႔၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အိႏၵိယသို႔၊ MA ဘြဲ႕အတြက္ပညာသင္သြားၾကသည္။
သူမ်ားေတြ သြားေတာ့ သြားျခင္သည္၊ ႏိုင္ငံျခားပညာသင္ပိုးသည္ သီတဂူ မေရာက္ခင္ ဓမၼာစရိယ ေအာင္ကတည္းက ရွိခဲ့သည္။ အားမတန္ မာန္ေလွ်ာခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ေန႔ေန႔ ျဖစ္ရမည္ဟု စိတ္အစဥ္ဝယ္ အျမဲပြားမ်ားခဲ့ဘူးသည္။ သူမ်ား MA ဆိုလွ်င္ ကိုလည္း MA လိုက္ျခင္သည္။ ခင္ဗ်ားႀကီးတို႔က ႏိုင္ငံျခား MA ဆိုေတာ့၊ က်ဳပ္ကလည္း သီတဂူ BA ဗ်၊ ခပ္တည္တည္ေနခဲ့သည္။ (ဒါကိုပင္ အဘိဓမၼာသေဘာအရ မာန ဟုဆိုပါသည္၊ တရားထူးမရႏိုင္ပါ)။
ရိုးရိုးသားသားေျပာရပါမူ ႏိုင္ငံျခားသြားဘို႔ရန္ ပိုက္ဆံမရွိေသာေၾကာင့္ မသြားႏိုင္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ပညာသင္သြားလိုသည္ ပိုက္ဆံေပးပါဟု ရဟန္းဒကာ ရဟန္းအမတို႔အား မေျပာရဲေသာ၊ မျပတ္သားေသာစိတ္ ကၽြႏု္ပ္၏ သႏၱာန္ဝယ္ တည္ရွိျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခားမွ MA ယူခါ ျပန္လာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို မနာလို႔ ဝန္တို႔ျဖစ္ျခင္းတို႔သာျဖစ္သည္။ က်ဳပ္၏ အသံုးမက်ေသာ စိတ္ဓါတ္တို႔အား ေျပာျပမိေလၿပီးေကာ။ သည္လို႔ႏွင့္ ေႏြရာသီ ရြာျပန္ေရာက္ခဲ့သည္ ဆိုပါစို႔။
============================
((((ေတာင္းဆုေခြ်ခဲ့ျပီး))))
ကၽြႏု္ပ္၏ ရြာေလးသည္။ စစ္ကိုင္းတိုင္း အထက္ပိုင္း ခ်င္တြင္းျမစ္ အေရွဘက္ကမ္း ခုႏွစ္မိုင္အကြာ ဆီးျဖဴေတာင္တန္းႀကီးမ်ား၏ အၾကားဝယ္တည္ရွိပါသည္၊ ကြ်န္္း ကညင္ အင္ စေသာ သစ္ၾကီး ဝါးၾကီးတို႔ ေပါမ်ား၏၊ သို႔ေသာ္ ပိုက္ဆံရွားပါသည္။ လယ္လုပ္ ထင္းခုတ္ ျပီး အပူပင္ကင္းစြာ ေနထိုင္ၾကသည္။ ရြာမွ ငယ္ဆရာက ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား ျပဳျပင္ေဆာက္လုပ္ေနသျဖင့္ ဘုရားေစတီဘက္ကို အလွည့္မေပးႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။ ေစတီႀကီးမွာ (ကၽြႏု္ပ္ရြာမွ အၾကီးဆံုးႏွင့္ တစ္ဆူတည္ေသာ ေစတီ) ထံုးသကၤန္တို႔မရွိ မြဲေျခာက္ေျခာက္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ကို အျမဲဖူးခဲ့သူ ကၽြႏ္ုပ္အဖို႔ အဘယ္မွာ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ႏိုင္ပါမည္နည္း။ ဆရာေတာ္ အလွည့္မေပးႏိုင္သည္ကို၊ အခြင့္ေကာင္းယူကာ ေစတီေတာ္ကို ထံုးသကၤန္ကပ္လွဴလိုပါသည္ဟု၊ ဆရာေတာ္အားေလ်ာက္ၾကားျပီးသကာလ၊ ေဂါပက အဖြဲ႔သို႔ အလွဴေငြ တစ္သိန္း (မန္းသီတဂူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္ ဆြမ္းစားကြမ္းစားမ်ားမွ စုထားေသာဝတၳဳတို႔ျဖစ္ပါသည္၊ တစ္ႏွစ္လံုးစု သံုးသိန္းမျပည့္ခဲ့ပါ) လွဴဒါန္းျပီး၊ မနက္ဖန္ ထံုးသကၤန္ကပ္ေပးပါဟု ေတာင္းဆိုရပါသည္။ ရြာမွ ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ားက ဝိုင္းဝန္းၿပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္၊ ထံုးသကၤန္ကပ္လွဴျပီးေသာအခါ၊ ပံုမွာ ဖူးျမင္ရသည့္အတိုင္း အလြန္သပၸါယ္လွေတာ့သည္။ ညီငယ္ ေမာင္ဝင္းထြန္းမွ (ဦးဇင္း လၿပည့္ေနမွာ ဘိုးအိုး ဖြားအိုးေတြကို ထမင္းေၾကြးမည္ တပည့္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမေတြ လွဴမယ္၊ ဦးဇင္းက ဘုရားကို ထံုးသကၤန္ကပ္တာဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔က ဆြမ္းလွဴမာေပါ့၊ ၿပီးေတာ့ အေဖ အေမတို႔ကို အမွ်အတန္းေပးေဝၾကရေအာင္) ဟု ေျပာဆိုေလသည္။ ဘိုးအို ဖြားအို တို႔အား ေၾကြးေမြးျခင္း၊ အမွ်အတန္းေဝျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျပီးေသာ ကဆုန္္လျပည့္ေန႔ မနက္ ကိုးနာရီခန္႔အခ်ိန္ ေစတီရင္ျပင္ဝယ္ ပ႒ာန္းပစၥယနိေဒၵသကို လမ္းေလ်ာက္ရင္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနမိသည္။ ထိုစဥ္အခိုက္ ကၽြႏ္ုပ္၏ စိတ္အစဥ္သည္လည္း အလြန္ၾကည္လင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုျခင္းပါသည္။ ဆုေတာင္းခဲ့မိသည္ """"""အရွင္ဘုရား ျဖစ္ေလရာရာ သံသရာမွာ တပည့္ေတာ္ျဖစ္ျခင္ေသာ၊ ျဖစ္လိုေသာ၊ ဘဝတုိးတက္ေရး အတြက္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ဆႏၵေတြ ျပည့္ဝရပါလို၏ဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဆႏၵေတြ မျပည့္ဝခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာစြာ ဆႏၵျပည့္ႏိုင္ပါေစဘုရား""""" အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ဆႏၵျပဳရသနည္းဟူမူ၊ ကၽြႏ္ုပ္၏ ညီငယ္သည္ (အမအပ်ိဳးႀကီးႏွင့္ ညီမငယ္ကို ငဲ့ကာ အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ လူပ်ိဳႀကီးလုပ္ေနသူ ၊ အေဖ အေမတို႔ မရွိၾကေတာ့ပါ) ကၽြႏ္ုပ္အား ႏိုင္ငံျခား ပညာသင္စရိတ္ကို ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းလိုသူျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ သူပိုင္ဆိုင္ေသာ မိဘလက္ရင္း လယ္ယာ ဆယ္တစ္ ဧက ေက်ာ္ႏွင့္ ႏြားေျခာက္ေကာင္းအား ေရာင္းခ်ေသာ္မွ ေဒသေပါက္ေစ်းအရ သိန္း (၃၀) မျပည့္ႏိုင္ေပ။ အဘယ္သို႔လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္ညီေလး၏ ဆႏၵျပည့္ဝႏုိင္ပါအံ့နည္း။
====================
(((ေတာင္းဆုတစ္ခု ျပည့္ခဲ့ၿပီ)))

မိုးဦးေပါက္လို႔ သလႅာဝတီ ခ်င္းတြင္ျမစ္ႀကီးလည္း ျပန္လည္ႏိုးထလာျပန္သည္၊ ကၽြႏ္ုပ္လည္း တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ မန္းသီတူဂူသို႔ ျပန္လည္ခ်ီတက္ခဲ့ရျပန္ေခ်ျပီး။ ေက်ာင္းသားသစ္မ်ား လကၡံျခင္းအလုပ္ကို မႏၱေလးသီတဂူ လက္ေထာက္တာဝန္ခံဆရာေတာ္ ဦးကာရုည MA (အာလံုးအတြက္ အႏွစ္နာခံသူ) မွ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္းေနသျဖင့္ ေထြေထြထူးထူး လုပ္စရာမရွိ၊ ေတာင္ေပၚလမ္းေလ်ာက္လိုက္၊ အင္တာနက္သံုးလိုက္ျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဝါမဆိုခင္၊ တာဝန္ေတြ မလာခင္၊ ဦးပဇၥ်ာယ္ ဆရာေတာ္ျဖစ္ေသာ ေယာဆရာေတာ္ႀကီးကို ဖူးျမင္ရန္ႏွင့္ ရဟန္းဒကာ၊ ရဟန္းအမမ်ားအားေတြ႔ဆံုရန္ ရန္ကုန္္သို႔ ဆင္းခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး သံုးရက္ေျမာက္ေန႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဖူူးျမင္လို႔ မဝေသာ ေရႊတိဂံု ေစတိီေတာ္ၾကီးကို ပ႒ာန္ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၿပီး၊ အာဇာနည္လမ္း ေသြးေဆးကန္းလမ္းၾကားမွ တဆင့္ ေရတာရွည္ လမ္းသစ္သို႔ အေရာက္တြင္ ဖံုးျမည္လာသည္၊ မန္းတေလးသီတဂူ တာဝန္ခံဆရာေတာ္၏ ဖံုး "(ဟလို-- ဦးအာယုလား -- တပည့္ေတာ္ယခု ပညာေရးအစီအေဝးပြဲရွိလို႔ စစ္ကိုင္း သီတဂူေရာက္ေနတယ္၊ အဲဒါ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးက ဦးသုစိတၱ (ရန္ကုန္သီတဂူ) ႏွင့္ တပည့္ေတာ္ကို အိႏၵိယပညာေတာ္သင္ စေကာလားရွစ္ေပးတယ္၊ တပည့္္ေတာ္ေတာ့ မသြားလိုဘူး၊ အရွင္ဘုရားသြားမလား၊ သြားမယ္ဆို စရင္ထည့္လိုက္ေတာ့မယ္)" ဟု မိန္႔ေလသည္။ အံအားသင့္စြာျဖင့္ ("မွန္ပါ့") ဟု တစ္လံုးတည္သာ ေျပာလိုက္မိသည္။ စေကာလာရွစ္ ဆိုပါလား----- ကၽြႏု္သည္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးအနားသို႔ မေပါက္ မေရာက္ အညၾတရ တစ္ေယာက္သာျဖစ္ခဲ့သည္။ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါေပ၊ လမင္းႀကီး၏ ေဘးဝယ္ PhD, MA ဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ေတာက္ပေသာ ၾကယ္မ်ားစြာ အျမဲဝိုင္းရံေနခဲ့သည္။ မေတာက္ပခဲ့ေပမဲ့ က်ရာတာဝန္ကိုေတာ့ ေက်ပြန္္စြာျဖင့္ ပိုးစုန္းၾကဴးအလား ကိုယ္ပိုင္ အလင္းႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္းအားႏွင့္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ သီတဂူသို႔ လာကတည္းက ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သာသနာ့အက်ိဳးျပဳ၊ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားဝယ္ က်ရာတာဝန္မွ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ အျဖစ္ မိမိကိုယ့္မိမိ ခံယူခဲ့သည္။ မိမိကိုယ္တိုင္းလည္း လမင္းႀကီးအနားက နာမည္မရွိတဲ့ ၾကယ္တစ္လံုးအျဖစ္ကို ဂုဏ္ယူခဲ့သည္။
ယခုအခါဝယ္ ဘဝဘဝက ျပဳခဲ့ေသာ ေကာင္းမူတို႔၏ အက်ိဳးကို ခံစားေနပါျပီး၊ အထူးသျဖင့္ ယမန္ႏွစ္က ရြာဦးေစတီကို ထံုးသကၤန္း ကပ္လွဴခဲ့ေသာ ေစတနာ၏ အေထာက္အပံ့ေၾကာင့္ သီတဂူ အဓိပတိ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ပညာေရးအထူးစီမံကိန္းဝယ္ သီတဂူသံဃာ့ ဝန္ေဆာင္ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ သီတဂူပညာေရးတာဝန္ခံဆရာေတာ္မ်ားမွ ေပးအပ္ေသာ စေကာလာရွစ္ကို ရရွိျပီး၊ ဓမၼာစရိယၿပီးကတည္းက ရည္မွန္းခဲ့ဘူးေသာ၊ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မေရာက္ခဲ့ရေသာ၊ ႏိုင္ငံျခားပညာသင္ ကိစၥႀကီးကို အေကာင္းအထည္ ေဖၚႏိုင္ပါၿပီး။
ကၽြႏ္ုပ္၏ ညီေလးသည္လည္း သူ၏အစ္ကိုတစ္ေယာက္ ႏိိုင္ငံျခားမွ MA ဘြဲ႕ႀကီးျဖင့္ ျပန္လာမည့္ တစ္ေန႔ကို ေမ်ာ္ေနရွာေရာ႔ မည္။ စိတ္္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ဆႏၵေတြ ျပည့္ခဲ့ၾကၿပီးေကာ။။။။
===========
စကားတစ္ခြန္းေျပာလိုသည္ (ညီငယ္ညီမငယ္မ်ား က်ရာတာဝန္ကို ေစတနာအျပည့္အဝျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါ၊ သင္တို႕၏ေစတနာ တစ္ေန႔ သင္တို႔အား တံခါးလာေခါက္ပါလိမ့္မည္)
========

((သီတဂူအဓိ႒ာန္))
ငါတို႔ျဖစ္ရ
ဤေလာကဝယ္
ဘဝသမိုင္း
မရိုင္းေစရန္
စိတ္မာန္မခ်
မာနမပါ
တို႔စြမ္းရာျဖင့္
တို႔သာသနာ
တို႔ျပည္ရြာကို
သာယာေစမူ
လံုးလျပဳအံ။

ေမတၱာစိေတၱန
ကိုရင္အာယု (သီတဂူ)
ပူေနးေတာရ
(၂၄.၀၅.၂၀၁၃ ညသန္းေခါင္ ၁၂ နာရီခြဲ အခ်ိန္)

မွားမွား မွန္မွန္ ေမတၱာပြားႏိုင္ပါေစ

  သူမွန္ေနရင္လည္း ၀မ္းသာလိုက္ သူမွားေနရင္လည္း သနားလိုက္ မွားမွား မွန္မွန္ ေမတၱာပြားႏိုင္ပါေစ။  

 (ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္) 

Be glad or rejoice, if he is right. Be pity or sympathies, if he is wrong.

what happen they are, you must be kind and love upon the begins. 

(ကိုရင္အာယု၏ တစ္ဦးႏွစ္ဦးေသာ ႏိုင္ငံျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ ၾကိဳးစား၍ ရိုးသားစြာ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္၊ အမွားေတြ႕က ခြင့္မလြတ္ပါႏွင့္ ေထာက္ျပ ဆံုးမေတာ္မူၾကပါ)

ပူေဏးမွာ ငါးလ ၾကာေသာအခါ

post မတင္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီး။ ေလးလေက်ာ္သြားျပီးဆိုပါေတာ့။ ေက်ာင္းစာေတြေရးလိုက္ ဖတ္လိုက္ စာေမးပြဲေျဖလွိဳက္ႏွင့္ ေလးလဆိုတဲ့ကာလဟာ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ကုလားျပည္မွာ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ရက္ေတြကုန္သြားျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အမွန္အတိုင္ဝန္ခံရပါလွ်င္ စာေမးပြဲက်မွာ ေၾကာက္လို႔ဘဲ အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတာ မသိလိုက္တာပါ။ 

ပူေနးတကၠသိုလ္မာေတာ့ (တစ္ျခားေသာ အိႏၵိယတကၠသိုလ္ေတြေတာ့ မေျပာတတ္ပါ) ပထမ တစ္လ ေက်ာင္းတက္ျပီးတာႏွင့္ဒုတိယလႏွင့္ တတိယလေတြ ဟာ စားေမးပြဲကိစၥေတြ စားေရးရျခင္းကိစၥေတြႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္သြားပါတယ္။

၁။ ဆရာသင္သမွ်ေတြထဲက ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ေတြႏွင့္ ေက်ာင္းသားအိုင္ဒီယာေပါင္းစပ္ျပီး (topic) ေခါင္းစဥ္တစ္ခုလုပ္ကာ အဂၤလိပ္စာလံုးေရ (၃၅၀၀) ေက်ာ္ေသာ စာတမ္းတစ္ခုေရးရပါတယ္။ subject က (၅) ခုျဖစ္ေတာ့ ငါးေစာင္ေရးရပါတယ္။  အဲဒီလို႔ေရးတဲ့ အခါမွာ က်မ္းစာအေထာက္အထား (ဝါ) က်မ္းညြန္း (Reference) အနည္းဆံုး (၁၀) ခု ပါေအာင္ေရးရပါတယ္။

အဲဒီစာတမ္းကို တစ္ခ်ိဳက (tutorial) တစ္ခ်ိဳ႕ (assignment) ဆိုျပီး ေျပာဆိုပါတယ္။ 

မွတ္ခ်က္=== တစ္ေစာင္တစ္ေစာင္အတြက္ (ေကာင္းမြန္စြာ အခ်က္အလက္ျပည့္စံုစြာ စည္းကမ္းခ်က္ေတြႏွင့္အညီ ေရးႏီုင္ပါက) (၁၅) မွတ္ရမာျဖစ္ပါတယ္။

၂။ presentation and Discussion ေခၚေသာ စာလံုးေရ (၁၅၀၀) ပါေသာ စာတမ္းတစ္ခု ေရးရပါတယ္။ (presentation) အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြႏွင့္ ဆိုင္ရာဆရာေရွမွာ ဖတ္ျပရမာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြႏွင့္ ဆရာကိုလည္း (copy) တစ္ခုစီ ေဝးထားရပါတယ္။ ကိုယ္စာတမ္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြႏွင့္ ဆရာရဲ. ေမးခြန္းေတြကို ေျဖႏိုင္ေအာင္လည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရပါမယ္။

မွတ္ခ်က္=== (ေကာင္းစြာတင္ျပႏိုင္က (၁၅) မွတ္ရမာျဖစ္ပါတယ္။) ဒါကလည္း ဘာသာငါးခုအတြက္ (၅)ေစာင္ေရးရပါတယ္။

၃။ Oral exam ႏုတ္ေျဖစာေမးပြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာက ေမးခြန္းငါးခုကို ေမးပါတယ္၊ ေမးခြန္းတစ္ခုအတြက္ (၂)မွတ္ႏွံဳးႏွင့္ (၁၀)မွတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေျဖခါနီ ႏွစ္ရက္အလိုေလာက္မွ ဆရာကေျပာပါတယ္ ဘယ္ေန႔ ေအာ္ရယ္ ရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေပါ့ (ၾကိဳတင္ဖတ္ မွတ္ထားဖို႔ လို႔ပါတယ္)။

၄။  Internal exam သို႔မဟုတ္ written exam လို႔လည္းေခၚပါတယ္၊ ဆရာက ပုစၦာႏွစ္ခုကိုေမးပါတယ္။ တစ္ခုကို (၅)မွတ္ျဖစ္ပါတယ္။ စာလံုးေရ (၁၀၀) ေလာက္ႏွင့္ ရွင္းျပရတဲ့ ပုစၦာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ေျဖဆိုခ်ိန္ (၁) နာရီျဖစ္ပါတယ္။ ေမးခြန္းစတိုင္က (explain reference and contact) ဆိုျပီး လာေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေလးခု ေျဖျပီးရင္ စာသင္ခ်ိန္ သံုးလကုန္သြားပါျပီး။ ေက်ာင္း (၁၀)ရက္ ပိတ္ျပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ရပါတယ္။

မွတ္ခ်က္= အထက္ပါ ေလးခုဟာ အမွတ္ (၅၀)ဖိုးျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမြန္စြာ ေျဖဆိုႏိုင္ခ့ဲပါက၊  ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲ မေျဖခင္ကတည္းက စာေမးပြဲေအာင္ေနပါၿပီ။။

၅။ Final exam သို႔မဟုတ္ Semester တစ္ခုရဲ. ေနာက္ဆံုး စာေမးပြဲျဖစ္ပါတယ္ အမွတ္ (၅၀) ဘိုးပါ။ တစ္ခ်ိဳဘာသာေတြက (၄) ပုစၦာ၊ တစ္ခ်ိဳဘာသာေတြက (၅) ပုစၦာ စသည္သည္ျဖင့္၊ တစ္ခ်ိဳ႔လည္း ေမးခြန္း (၇)ခုထဲကမွ ႏွစ္သက္ရာ (၅) ခုကို ေျဖဆိုရတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးလည္း ပါပါတယ္။ ဆရာတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မတူၾကပါဘူး။ တစ္ပုစၦာကို အနည္းဆံုး Legal paper (၃) မ်က္နာေက်ာ္ခန္႔ ေရးသားႏိုင္ရပါမယ္။ ေျဖဆိုခ်ိန္ (၃) နာရီျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားစြားေလ့က်င့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ (တစ္ျခားေသာ ဘာသာျပန္ေမးခြန္းမ်ား ကေတာ့ ေမးသေလာက္ ေရးရပါတယ္)

ဒီစာေမးပြဲျပီးရင္ေတာ့ ေက်ာင္း တစ္လခန္႔ပိတ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဂါယာ ေက်ာင္းသားပြဲ သြားႏိုင္တယ္။ ပူေနးတစ္ဝိုက္က ဗုဒၶဘာသာ ေထရဝါဒဂိုဏ္သားမ်ား ေနထိုင္းသီတင္းသံုးသြားခဲ့တဲ့ ေရွးေဟာင္း လွိဳင္ဂူၾကီးမ်ားကို ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ လွိဳင္ဂူေပါင္း မ်ားစြာရွိတယ္လို႔ ေဒသခံမ်ားက ေျပာပါတယ္။

ေလ့လာလို႔သူ ညီငယ္ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ပညာျပန္႔ပြား အက်ိဳးမ်ားဖို႔ စာေရးသူ ေလ့လာခဲ့ေသာ (MA Buddhist studies) ပထမစာေမးပြဲမွ ဘာသာရပ္မ်ားကို ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။ 

SEMESTER I

Compulsory Papers

BL: Paper I.1 History of Pali Language and Literature

BL: Paper I.2: Study of Particular Pali Texts: Dhammapada and Suttanipata

BL: Paper I.3: Rise and Development of Buddhism up to the Ashokan Period

BL: Paper I.4: Milindapanho: Bahirakatha to Nibbanavagga (p. 1 to 73)

မူရင္းကေတာ့ ေလးခုပါ သို႔ေသာ္ Paper 1.2 မွ ဓမၼပဒ ႏွင့္ သုတၱနိပါတ တစ္ခုစီျပန္ကြဲေသာေၾကာင့္ (၅) ဘာသာျဖစ္သြားပါတယ္။။ 

=================================

ဒုတိယပါတ္ စာသင္ခ်ိန္မာေတာ့ ေအာက္ပါ ဘာသာရပ္မ်ားကို ေလ့လာရမာျဖစ္ပါတယ္။

SEMESTER II

Compulsory Papers

BL: Paper II.1: History of Sanskrit Buddhist Literature

BL: Paper II.2: Study of Earlier Sanskrit Buddhist Texts: Mulasarvastivadavinaya-vastu,

Mahavastu, Lalitavistara, Divyavadana

BL: Paper II.3: Development of Buddhism in India, after the Ashokan period up to the

12th Century

BL: Paper II.4: Sanskrit Buddhist Literature: Gandavyuhasutra, Lankavatarasutra,

Samadhirajasutra, Suvarnaprabhasasutra

 ညီငယ္မ်ား သုတမ်ားျပား ပညာပြားၾကပါေစ။။။

 ကိုရင္အာယု (မန္းသီတဂူ)

၀၄.၁၂.၂၀၁၂