မွတ္ဖြယ္လူတို႔ သိေစဖို႔

ခႏၶာငါးတန္ ရုပ္နာမ္အေဟာင္း
အသစ္ေၿပာင္းလည္း စုေဆာင္းဥစၥာ
ကိုယ္၌သာလွ်င္ မပါမူဘဲ ေနရစ္ျမဲတည္း
မကြဲမကြာ ဤလူ႔ရြာ ျပဳေလသမွဳ တစ္ခုမၾကြင္း
ခင္ပင္းထိုထို အကုသိုလ္ႏွင့္ ကုသိုလ္တရား
ကံနွစ္ပါးသာ ရွည္လ်ားမ်ားစြာ ဆင္တိုင္ပါသည္ မွတ္ဖြယ္လူတို႔ သိေစဖို႔တည္း။။။။

ကုသိုလ္ႏွင့္လူ၊ လူႏွင့္ကုသိုလ္

လူဘဝဆိုတာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတာ ကုသိုလ္ႏွင့္လူ၊ လူႏွင့္ကုသိုလ္၊ ခြဲျခားလိုမရပါဘူး။
ကုသိုလ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာရတဲ့ လူက ကိုသိုလ္ကိုေမ့ေနမယ္ဆိုပါလွ်င္ ေက်းဇူးမသိတတ္ရာ ေရာက္တယ္ ေအာက္ေျခလြတ္တယ္ ေခၚတယ္။။။
ကုသိုလ္ေၾကာင့္ လူျဖစ္လာရသည္ျဖစ္၍၍     လူနွင့္ကုသိုလ္ ကုသိုလ္ႏွင့္လူ ခြဲခြာလို႔ (ခြဲျခားလို) မရပါ။
ကုသိုလ္လမ္းေပ်ာက္သြားသည္ႏွင့္ လူသည္ လူလမ္းေၾကာင္းေပၚမွ ဖယ္ခြါသြားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
(ေယာဆရာေတာ္)

မယ္ေျပာသည့္ေရး မယံုေသးလ်င္

မယ္ေျပာသည့္ေရး မယံုေသးလ်င္
ကိုယ္ေမြးဘူးမွ ငါ့မိဘတို႔
ငါလိုသည္ႏွယ္ ခ်စ္ရွာတယ္ဟု
မယ္မရွိမွ သားေရႊလွတို႔
ေနာင္တေနာင္ခါ ရွိရွာရစ္မည္
စိုးလွသည္ေၾကာင့္ လွည့္လည္ျမန္ျမန္
မယ္တို႔ထံသို႔ ျပန္လာပါေၾကာင္း
မယ္ဆုေတာင္း၏။။
                  (က်ည္းကန္ရွင္ၾကီး)

ျဖစ္ရပ္ေလး တစ္ခုပါ

အဆံုးအတြက္ ငိုေနမည္ဆိုရင္ေတာ့ --ငိုမေနပါနွင့္ေတာ့၊
မ်က္ေရေတြက မ်က္နာေပၚက စိတ္မေကာင္းျခင္း စိတ္မခ်မ္းသာျခင္း စိတ္မခ်မ္းေျမ့ျခင္း တို႔ကို ေဆးေၾကာေပးနိဳင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
ဒါဟာ မေမ်ာ္လင့္ဘဲ ရုတ္တရက္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလး တစ္ခုပါ။
တကယ္တမ္းေတာ့ ---ဘဝဆိုတာ အိမ္မက္ရွည္ၾကီးတစ္ခုပါ။။။။။။။။။။။။
                                                           ဦးသန္႔ (ကုလသမဂၢ)

ေပ်ာ္ရာမွာ ----မေန---ရ၊ ေတာ္ရာမွာ ေနရ

ေပ်ာ္ရာမွာ ----မေန---ရ၊ ေတာ္ရာမွာ ေနရ ---------- ဒီဘဝ ဒီအျဖစ္မ်ိဳးတို႔သည္ လူတိုင္းၾကံဳဖူးၾကလိမ္႔မည္---
ဟိသစၥံ = ထိုသန္းထြန္းေလး ဆိုေသာ သီခ်င္းသည္ မွန္၏။
ကသၼာ = အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူးမူကား။
ပါပသၼႎရမတိမေနာ (စိတ္သည္ မေကာင္းမွု၌ေမြ႔ေလ်ာ္၏)ဟု ရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူရကား
ေမြ႔ေလ်ာ္သည္အတိုင္း ေပ်ာ္ရာမွာ ေနေနမည္ဆိုက အပယ္ငရဲသို႔တိုင္ ေရာက္သြားေစႏိုင္ပါသည္။
တသၼာ= ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ရာမွာ ေနရမာ ၿဖစ္ပါတယ္။။
                                                              ရွင္အာယု (မန္းသီတဂူ)

ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆိတ္သုဥ္းမသြားနိဳင္ေသး

အလုပ္လုပ္စရာ လက္နွစ္ဘက္ႏွင့္ အလုပ္လုပ္နိဳင္သည့္ေနရာ ေၿမၾကီးရွိေနသေရႊ႔ေတာ့ ----သူတို႔အဖို႔ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆိတ္သုဥ္းမသြားနိဳင္ေသး -----(မိုးမိုး အင္းလ်ား)

ဥကၠ႒ နွင့္ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္

အဝိဇၨာဆိုတဲ့ ေမာဟက ဆင္းရဲဒုကၡ အပူတည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႔ၾကီး၏ ဥကၠ႒။
တဏွာ ဆိုတဲ့ ေလာဘက ဆင္းရဲဒုကၡ အပူတည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႔ၾကီး၏ အက်ိဳးေဆာင္ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္။
(ေယာဆရာေတာ္)

ပုထုဇဥ္လူသားဆိုတာ

ပုထုဇဥ္လူသားဆိုတာ ေမာဟ အေမွာင္ ထဲမွာ ေနရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊
၁။  ေမာဟ အေမွာင္ ေနွာက္မွာ ေဒါသရွိတယ္။
၂။ ေမာဟ အေမွာင္ ေနာက္မွာ ေလာဘရွိတယ္။
ေမွာင္ေတာ့ ဘာမွန္းမသိလို လိုခ်င္တယ္။
ေလာဘက ရေနတုန္းေတာ့ ဟုတ္သလိုလို ထင္ရတယ္၊
အလိုမၿပည့္ခဲ့လွ်င္ ရမ္းေတာ့ဒါဘဲ၊
ဒါေၾကာင့္ ေမွာင္ေတာ့ မိုက္တယ္။
မိုက္ေတာ့ ရမ္းကားတယ္။
ရမ္းကားေတာ့ ဒုကၡေရာက္တယ္ (ရမ္းကားေတာ့ ဒုတ္ ဓါး ပါလာၿပီးေလ)

ဘဝလမ္းခရီးတစ္ေကြ႔ဝယ္

ဘဝလမ္းခရီးတစ္ေကြ႔ဝယ္ ျမင္ဘူးသူ မျမင္ဘူးသူ လူအမ်ားကို ေတြ႔ဆံုဘူးၾကေပသည္။ ေတြ႔ဆံုစဥ္ခဏ စကၠန္႔ မီးနစ္ပိုင္း အတြင္း စိတ္ထားမတတ္လွ်င္ ထိုဘဝလမ္းတစ္ေကြ႔ကေလးမွပင္ အကုသိုလ္ အပူထုပ္ တစ္ေပြ႔တပိုက္ၾကီး ရသြားနိဳင္ပါတယ္။။
စိတ္ထားတပ္လွ်င္ကား ကိုသိုလ္ေတြ တေပြ႔တပိုက္ၾကီး ရသြားနိဳင္ပါတယ္ ။ သို႔ပါေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ေၾကာင့္လည္း သူခ်မ္းသာေအာင္ သူေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ခ်မ္းသားေအာင္ စြမ္းအားတက္ေအာင္ ေနတတ္ ထိုင္တတ္ ေၿပာတတ္ ဆိုတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
                                              ( ေယာဆရာေတာ္)

သရက္သီးေတာင္း ၾကီးေတြကို လက္ညိဳးထိုးျပီးေတာ့

ပန္းသီးေတာင္း ပိႏၷဲသီးေတာင္း သရက္သီးေတာင္း ၾကီးေတြကို လက္ညိဳးထိုးျပီးေတာ့ ပန္းသီးကခ်ိဳတယ္ ပိႏၷဲသီးကေမြးတယ္ သရက္သီးကေကာင္းတယ္ စသျဖင့္ ေၿပာေနတဲ့သူလိုဘဲ။။
ကိုယ္လည္း မစားဘူးဘဲနွင့္ သူတစ္ပါးကို ခ်ိဳတယ္လိုေၿပာေနတာဟာ အလကားဘဲ။ အဲဒီလို မျဖစ္ေစရဘူး ကိုယ္တိုင္စားၾကည္လို ခ်ိဳမွ သူတစ္ပါးကို ေၿပာျပရမယ္။။
အဲဒီဥပမာလိုဘဲ သာသနာမွာလည္း ေမတၱာဆိုတာ ေအးတယ္ စသည္ ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မက်င့္ပါဘဲနွင့္ သူတစ္ပါးကို ေဟာေနရင္း မေကာင္းပါဘူး
ကိုယ္တိုင္က်င့္ၾကံလို သိလာတဲ့ တရားကိုမွ သူတစ္ပါးကို ေဟာရမယ္။။
                  (ေယာဆရာေတာ္ )

ႏ်ဴးကဠီ (န်ဴးကလီး)ယား ဗံုးထက္ အဆမ်ားစြာ သာလြန္းေသာ ေဖာက္ခြဲေရး

၁။   ေဒါသ ဆိုတာ ႏ်ဴးကဠီယား ဗံုးထက္ အဆမ်ားစြာ သာလြန္းေသာ ေဖာက္ခြဲေရး တရားျဖစ္တယ္။
၂။  ေမတၱာ ကေတာ့ အားအၾကီးမားဆံုးေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္ ညီညြတ္ေရး တရားၿဖစ္တယ္။။
    ေဒါသဆိုတာ ခြဲအား
    ေမတၱာဆိုတာ ဆြဲအား
                             (ေယာဆရာေတာ္ ၁၁.၂.၂၀၀၂)

ဗုဒၶ၏ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူလက္တြဲေနႏိုင္ေရး (မူၾကီး ေလးခ်က္)

၁။ ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းစြာ အတူလက္တြဲေနႏိုင္ေရး။။
၂။ ဂရုဏာျဖင့္ မိမိေအာက္ နိမ့္ေသာ သူတို႔ကို ေဖးမကူညီေရး။။
၃။ မုဒိတာျဖင့္ မိမိထက္ သာေသာသူတို႔ကို ခ်ီးေျမာက္ေရး။။
၄။ ဥေပကၡာျဖင့္ (ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာတို႔ျဖင့္ မရေသာသူတို႔ကို (ဝါ) မထိုက္တန္းေသာ သူတို႔ကို) ဒဏ္ေပး (ဒဏ္တပ္)ေရး။။               ( ေယာဆရာေတာ္)

ဤေလးပါေသာ တရားတို႔ကို ျမတ္ေသာ ျဗဟၼာၾကီးတို႔၏ ေနျခင္းႏွင့္တူေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼဝိဟာရတရား ေလးပါဟုလည္း
 ေခၚပါသည္။။
                                                                          ကိုရင္အာယု မန္းသီတဂူ

ဘယ္သူက အစားေပးမလဲ?

ေလာကမွာ ျမစ္ၾကီးတစ္စင္း စီးဆင္းေနတယ္ဆိုပါစို---
အဲဒီၿမစ္ၾကီးရဲ. ေရေတြကို သံုးစြဲလိုက္ရတဲ့ေရေတြဟာ ဘာမွ မေၿပာပေလာက္ဘူး--
မသံုးစြဲ လိုက္ရတဲ့ ေရေတြကသာ မ်ားတာ---
အဲဒိလိုပါဘဲ လူေတြရဲ႔ စိတ္ေတြဟာလည္း  အၿမဲျဖစ္ေနတယ္ အလုပ္လုပ္ေနမွ မဟုတ္ဘူး အိပ္ေနရင္လည္း ၿဖစ္ေနတာဘဲ၊ အဲဒီ စိတ္ေတြထဲမွာ သံုးစြဲလိုက္ရတဲ့ စိတ္ကနည္းၿပီး အက်ိဳးမရွိတဲ့ စိတ္ေတြက မ်ားတယ္။။
      တစ္ေနမွာ ဆယ္ပိႆာ (လုပ္နိဳင္) ရနိုင္တဲ့ အလုပ္ရွိတယ္ဆိုၾကပါစို႔
အဲဒိအထဲမွာ ကိုယ္က တစ္က်ပ္သားေလာက္ဘဲ ရတာနင့္ ေက်နပ္ေနမယ္ဆိုလွ်င္ -----
က်န္ ကိုးဆယ့္ကိုးက်ပ္သား (၉၉) ကို ဘယ္သူက အစားေပးမလည္း.......................
                                                      (ေယာဆရာေတာ္)

သူယုတ္မာမ်ား ရွိေနၾကလို႔သာ

ေဆးဆရာဝန္ေတြဟာ အနာ ေရာဂါေတြေၾကာင့္ နာမည္ၾကီး ထင္းရွား လူသိမ်ားၾကရတယ္။။
အနာေရာဂါေတြသာ မရွိၾကေတာ့ဘူးဆိုလွ်င္ ေဆးဆရာဝန္ေတြလည္း ရွိၾကမည္မဟုတ္သလို။။။။
သူယုတ္မာမ်ား ရွိေနၾကလို႔သာ သူေတာ္ေကာင္းတရား ႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ထင္းရွားေပၚထြက္လာခဲ့တာပါ။
သူယုတ္မာမ်ား မရွိ သူေတာ္ေကာင္းေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနမည္ဆိုလွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ထင္ရွား၍ လူသိမ်ားမည္ မဟုတ္ေပ။။
                                                                 (ေယာ ဆရာေတာ္)

ပညာ နရာနံ ရတနံ

ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ မိမိတို႔တတ္သိထားတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေတာ္ဆိုင္ရာ ဗဟုသုတေတြကို စာဖတ္ပရိသတ္ေတြထံ ဒကာ ဒကာမေတြထံ ေရာက္ေအာင္ ပိုေပးသင့္ပါတယ္။။။
ကိုယ့္ရင္ထဲ စိတ္ထဲ ညာဏ္ထဲမွာ သိထားၿပီးသား ေတြကို သူတစ္ပါးတို႔အား ၿဖန္႔ေဝမူ မျပဳနိဳင္ရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ့ ဗဟုသုတေတြဟာ ေသာ့ခတ္ ေသာ့ပိတ္ ထားတဲ့ ရတနာေသတၱာ ႏွင့္ တူေနပါလိမ့္မယ္။။
                                                                                                   (ေယာ ဆရာေတာ္ၾသ၀ါဒ)

လူ႔ရြာအလွ

၁။ စကားမမ်ား၊ အလုပ္မ်ား၊ စြမ္းအားတက္ပါေစ။။။။။
၂။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ၊ ကိုယ္ဆရာ၊ ကိုယ္တိုင္သိ၍၊ ၿပဳျပင္ေလ။။။
၃။ ခႏၱီ ေမတၱာ၊ ဤႏွစ္ျဖာ၊ လူ႔ရြာ အလွေပ။။။
( ေယာဆရာေတာ္)

ဘုရားေသာ္မွ မလြတ္ရဘူး၊

ဝိပါက္ဟူသည္၊ ၾကာမရွည္ခင္၊ ၿပန္လည္တတ္မ်ိဳး၊ မေကာင္းက်ိဳးျဖင့္၊ ေနာက္ပိုးလိုက္တတ္၊ သူ႔ကိုဖ်က္က၊ ကိုယ္ပ်က္တတ္စြာ၊ ဤလူ႔ရြာဝယ္၊ ဓမၼတာအရိုး ပမာႏိုးမူ၊ ခါးမ်ိဳးခ်ိဳမ်ိဳး၊ ေစ့စိုက္ပ်ိဳးက၊ ထိုးမ်ိဳးအလား၊ မျခားတူၿပီး၊ ခါးခ်ိဳသီးသို႔၊ သားၾကိးမင္းပ်ိဳ၊ မွတ္ပိုက္သိုေလာ့၊ သူကိုသရမ္း၊ မေၾကာၾကမ္းႏွင့္၊
 လူနွမ္းကိစၥ၊ က်ိဳးမလွဘူး၊ နိယာမမ်ိဳး၊ ေကာင္းအဆိုးတိ၊ ၿပစ္က်ိဳးႏွစ္ပါး၊ ျဖစ္တတ္ျငား၏၊ ဘုရားေသာ္မွ မလြတ္ရဘူး၊။။
စိတ္ကၿပစ္မွား၊ မတရားျဖင့္ သူ႔ အားကိုယ္ၾကံ၊ ကိုယ္အၾကံတိုင္း၊ သူၾကံၾကျမဲ၊ မလြဲမွန္လွ၊ ဧကႏၱတည့္၊ ပါပမေနာ သေဘာဖရုသ္ ၾကမ္းၾကဳတ္ မ်က္ဆူ အမူဆိုးဝါး ေတာခ်ံဳၾကားက က်ားသို႔က်င့္သူ က်ားတူမုခ် ပ်က္စီးရသည္။ ဒိ႒မခၽြတ္ ပက္ပါတည္း။။။ မာဃေဒဝ ၂၄၄ (နာ ၁၉၀)

ဘုရားေသာ္မွ ကယ္မရဘူး

မၾကိဳး မကုတ္၊ အားမထုပ္မႈ၊ လူမလံု႔လ၊ နတ္မ မတည့္။
ပေယာဂစက္ ပ်က္သည့္သူအား လူကိုထား၍ ဘုရားေသာ္မွ ကယ္မရဘူး။။
( မွတ္ခ်က္) ပေယာဂစက္ဟူ သည္ ဝီရိယထား ၾကိဳးစားခ်င္းတည္း၊ လည္းေကာင္းစက္ မပ်က္ၾကေစရာသတည္္း။။။ မာဃေဒဝ ၂၄၉ (နာ ၁၉၃)

ေရေၾကာင့္ ညြန္ျဖစ္ ထိုညြန္ညစ္လည္း စင္စစ္မထင္ ေရေၾကာင့္စင္၏။။။။။
ထို႔သြင္မွန္စြာ စိ္တ္ေၾကာင့္သာလွ်င္ ယုတ္မာ ညစ္ညဴး အထူးစင္ၾကယ္ လူဝယ္ႏွစ္မ်ိဳး ၿဖစ္ၿမဲရိုးတည္း။။
မာဃေဒဝ ၂၅၂ (နာ ၁၉၅)

မေပးမလွဴ မုန္းေဆးဟူ၏၊

လဲ့လဲ့ က်ိတ္က်ိတ္၊ မေစၦစိတ္ႏွင့္၊ ဒိ႒ိ ေလာဘ၊ ေမာဟပိတ္ဆို႔၊ ပညာခ်ိဳ.သည့္၊ လူတို႔ဥစၥာ မ်ားတံုပါလည္း၊ မဟာသမုဒ္၊ ေရ အစုတ္သို႔၊ ေသာက္ထုပ္ သံုးခ်ိဳး၊ ဘယ္သူမ်ိဳးမွ်၊ အက်ိဳးမရ။
ပ႑ိတတို႔ ၊ ဓနမႈကား၊ နည္းျငားပေစ၊ တြင္းထြက္ေရသို႔၊ ဗိုလ္ေျခအလံုး၊ ေသာက္ သံုးခ်မ္းသာ၊ ၿပိးတတ္စြာရွင့္။။
သဒၶါမေရွး မေပးမလွဴ မုန္းေဆးဟူ၏၊
ေပးလွဴတတ္ေသာ္ ခ်စ္ေဆးေက်ာ္တည္း။
လူေဘာ္ဌာန ဤေလာက၌ စိတ္ကၾကည္စြာ ေစတနာႏွင့္ သဒၶါဝမ္းတြင္း ေပးကမ္းျခင္းကား ရျခင္းထက္သာ ဝမ္းေၿမာက္စြာသည္ မဂၤလာလြန္ျမတ္ ၿဖစ္သတတ္ရွင့္။။။ မာဃေဒဝ (၂၅၄ နာ ၁၉၇)

ေမတၱာေရွးဦး  ျပဳေပးဘူးကို ေက်းဇူးသိမႈ ကတညဴတည္း။။
ထိုသူထက္ပင္ ေက်းဇူးအင္ကို ထင္ထင္မခၽြတ္ ေျပာဆိုတတ္က သူျမတ္မွန္လွ ကတေဝဒီ ဟူတံုၿပီးရွင့္။။   ေလာကီလူစု ျမင္ညာဏ္ႏုတို႔ သူျပဳအထူး သူ႔ေက်းဇူးကို ၾကည္ႏူးဝမ္းေၿမာက္ မေခါက္မရက္ ႏွစ္သက္အင္ရြဲး သိတတ္ခဲး၏။။။

တရားမၾကိဳက္ လွ်ာစရိုတ္ႏွင့္ လူမိုက္တစ္ေသာင္း ခ်ီးမြမ္းေရွာင္းလည္း သူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ့။။။။။။ မာဃေဒဝ ၂၆၀ (နာ ၂၀၃)

ေလာင္ျခစ္ပြက္ဆူ မ်က္ထြက္လူကို တံု႔မူမမ်က္ ျပန္မထြက္က ေအာင္ခက္ႏိုင္ခဲး စစ္ေၿမထဲဝယ္ ေအာင္ပြဲရသည္ သူဟုမည္ရွင့္။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ မၾကည္စိတ္ခက္ အမ်က္ထြက္သူ ထိုသည့္လူႏွင့္ အတူျပန္လ်က္ မ်က္မာန္ထြက္ေသာ္ ေရွးထက္ ေနာက္လူ မိုက္ေသာဟူ၏။။ မာဃေဒဝ ၂၆၃ (နာ၂၉၅)

ဤေလာက၌ မိ၊ဘကိုပင္ ဥစၥာျမင္မွ ခင္မင္ျမတ္ေလး သားတို႔ေမြး၏၊ ပဲး၊ေရႊးမရွိ ဘမိတို႔အား သမီး သားလည္း၊ ထံပါးနီးရပ္ မကပ္တံုလွ်င္ ေရွာင္ၾကကြင္း၏။။။။ မာဃေဒဝ ၂၆၇ (နာ၂၀၉)

ဤလူတို႔ေဘာင္ အိ္မ္ရာေထာင္တို႔ မေရွာင္ပူခ်မ္း ၾကိဳးပမ္းဥစၥာ ရေအာင္ရွာလ်က္ ေလးျဖာခြဲးမႈ ေလးဘို႔ၿပဳ၍ တစ္ခုခံစား ႏွစ္စုအားလွ်င္ စီးပြါးယွဥ္ရာ တစ္စုမွာမႈ လိုခါေနာင္ဘို႔ မခ်ိဳ. ေဆာင္ဘြယ္ ေၿမဝယ္ျမဳပ္ထား ၿပဳအပ္ျငား၏ ။။။မာဃေဒဝ ၂၈၅ (နာ ၂၂၃) (ယခုအခါဝယ္ ဘဏ္ေတြ၌ အပ္နံနိဳင္ေပၿပိး ေျမ၌ျမဳပ္စရာ မလိုေတာ့ေပ။။ )

ဗုဒၶ၏ ဆင္းတုေတာ္ တစ္ဆူ၏ ေနာက္ကြယ္မွ သမိုင္း၊ အနဳပညာ၊ ဗိသုကာ၊ စိတ္ပညာ၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသန စသည္အေၾကာင္း

ကမၻာေပၚရွိ ဘာတုိင္းဝယ္ မိမိတို႔ ႏွစ္သက္ကိုယ္ကြယ္ေသာ ဘုရား သို႔မဟုတ္ God တို႔၏ ရုပ္တု ရုပ္ပြားတို႔အား မိမိတို႔၏ ဘာသာေရး အဓိပၸါယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ကာ ထုလုပ္ကြယ္ကြယ္မွဳမ်ားရွိၾကပါသည္။ ဦးဇင္းမ်ား ဗုဒၶဘာသာမွလည္း ႏိုင္ငံ လူမ်ိဳး ေဒသ ယ်ဥ္ေက်းမွဳ စသည္အားေလွ်ာ္စြာ အဓိပၸါယ္၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိးျဖင့္ တုလုပ္ကြယ္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္ၿပီး နစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္မ်ား (၄၀၀) ခန္.ေလာက္ထိ တိုင္ေအာင္ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ မေပၚေပါက္ေသး (ၾကည္ညိဳသူတို႔ ထုလုပ္ ကိုးကြယ္မွဳ မျပဳၾကေသး ) ဟု ပညာရွင္မ်ား ဆိုပါသည္။
ထိုစဥ္က ၾကည္ညိဳသူတိုသည္ ဘာေတြကို ဘုရား ကိုယ္စားေတာ္ၿပဳ၍ ကိုယ္းကြယ္ ဆည္းကပ္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကသနည္္း။ ေမးဖြယ္ရာရွိပါသည္။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ အခါက ေဗာဓိပင္ကို ဘုရားကိုယ္းစားေတာ္ ၿပဳ၍ ကိုးကြယ္ခဲ့ဘူးေၾကာင္း သာဓက ရွိပါသည္။ ေကာသလမင္းႀကီး၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္အရ ဘုရားရွင္က ေစခိုင္းေတာ္မွဴ၍ အရွင္အာနႏၵာ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ မူလဘုရားၿဖစ္ရာ ေဗာဓိပင္ႀကိးမွ အေစ့ကို ယူကာ ေဇတဝန္ ေက်ာင္းေတာ္အတြင္း စိုက္ပ်ိဳး ကိုးကြယ္ေသာ ေဗာဓိပင္မွာ အာနႏၵာေဗာဓိဟု လူသိမ်ားပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား သခင္သည္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါက သာဝတၳိၿပည္ေဇတဝန္းေက်ာင္း၌သာ ဝါဆို ဝါကပ္မ်ားခဲ့ပါသည္။ ဝါကၽြတ္ေသာအခါ တျခားတစ္ပါးသို႔ ကၽြတ္ထုိက္ေသာ သတၱဝါတို႔ရွိရာသို႔ ေဒသစာရီၾကြၿမဲလည္းျဖစ္ပါသည္ ။ ထိုအခါမ်ားဝယ္ ထင္းရွားေသာ သာဝကၾကီးမ်ားလည္း ဘုရားေနာက္မွ လိုက္ပါၿမဲၿဖစ္ပါသည္။ လည္းေကာင္းအခ်ိန္မ်ား၌ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီသည္ ဘုရားရွိစဥ္ကလို ဘုရားဖူး ပရိတ္သတ္တို႔ျဖင္ စီကားျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ ဘုရားရွင္ ရွိသည္ထင္ကာ လာေရာက္ၾကေသာ ပရိတ္သတ္တို႔မာလည္း ဘုရားရွင္းခရီးၾကြသြားေသာေၾကာင့္ ရွိခိုးဦးခ်စရာမရွိၿဖစ္ေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ေကာသလဘုရင္မွ ဘုရားရွင္းအား ေလ်ာက္ထားေသာေၾကာင့္ အာနာႏၵာေဗာဓိၿဖစ္လာသည္ဟု ေလ့လာသိရွိရပါသည္။ တခ်ိဳေသာသူမ်ားက ေဗာဓိပင္ပံုကို ေက်ာက္သာတြင္ထုဆစ္ကာ ကိုးကြယ္ၾကသည္ဟုလည္း အိႏၵိယ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ပံုမ်ားကို ၾကည့္ၿခင္းျဖင့္ သိရွိေလ့လာ ခန့္မွန္းရပါသည္။ ေဗာဓိပင္အၿပင္ တၿခားေသာ ဓမၼစၾကၤာ (လည္းဘီး) ပံု ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္မ်ားကိုလည္း ေတြရေသာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကိုယ္စားအေနၿဖင့္ (ဘုရားရွင္တရားဦးေဟာေတာ္မႈသည္ကို ရည္မွန္းကာ) လည္းေကာင္း (လည္းဘီးပံု) ဓမၼစၾကၤာ ရုပ္တုတို႔ကိုလည္း ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ခဲ့ၾကေၾကာင္းကို ေလ့လာမွတ္သားရပါသည္။ သံုးခုေၿမာက္အေနၿဖင့္ ေစတီပံုစံ (ထူပ) မ်ားကိုလည္း ဘုရားရွင္၏ ဓါတ္ေတာ္တိုက္ အေနၿဖင့္လည္းေကာင္း ဘုရားရွင္း ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ၿခင္းကို ရည္ရြယ္ေသာအားၿဖင့္ (ထူပ= ထမင္းဦးေဖာင္းပံုစံ=ထင္မင္းကို ပန္းကန္ထဲထည့္သည္ အခါ ထိပ္ခၽြန္ၿပီး ေနေသာ ပံုစံ) (က်မ္းညြန္း=====နထူပကေတာ ၾသမဒိတြာ ဘုဥၹိႆာမီတိသိကၡာကရဏီယာ။ ေသခိယ) ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေလ့လာမွတ္သားရပါသည္။
ဟိုးေရွးကာလ ဂႏၶာရတိုင္း၌လည္း ရတနာသံုးပါးကို  ကိုယ္စားျပဳေသာအားျဖင့္ လွံသံုးခြပံုကို ထုလုပ္ကာ ကိုးကြယ္ခဲ့ေၾကာင္းမွတ္သားရပါသည္။  ၎ေခတ္ကလည္း ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ထုလုပ္ကိုးကြယ္ခဲ့ဟန္ မရွိေသေခ်။
ေရွးအၾကဆံုးဟု ယူဆရေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ကို မထုရာျပတိုက္တြင္ေတြနိဳင္ပါသည္။ ၄င္းရုပ္ပြားေတာ္ကို (ကုသ်ံေခတ္) ပူသ်ံေခတ္ က ထုပ္လုပ္ခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ေမာရိယေခတ္ ပူသ်ံေခတ္ သုကၠေခတ္ ဂုတၱေခတ္ဟု ေလးပိုင္းခြဲကာ ေလ့လာမည္ဆိုက (သီရိဓမၼာေသာက မင္းၾကီး၏) ေမာရိယေခတ္၌ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မေပၚေပါက္ေသးေၾကာင္းေလ့သိရွိရပါသည္။ ၎ရုပ္တုေတာ္ကို မထုရာေဒသ၌ေတြရွိရေသာ္လည္း ပါဠိေတာ္လာ မထုရာသုတ္မ်ားအရ မထုရာေဒသသည္ အလြန္းၾကမ္းတမ္းေသာ ေဒသ ၿဖစ္ပါသည္။ ေျမသာတို႔၏ မညီညြတ္ျခင္း၊ ျမဴမံုး ဖံုမုန္႔တို႔ထူထပ္ျခင္း ေခြးရိုင္းမ်ားရွိျခင္း သားရဲဘီးလူးတို႔ရွိျခင္း၊ ရဟန္းေတာ္တို႔အတြက္ ဆြမ္ခံမရျခင္းတို႔သည္ မထုရာေဒသ၏ ဂုဏ္ထူးဝိေသသမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ၎အေၾကာင္းတို႔ကို ေထာက္ဆေတြးေတာပါက မထုရာေဒသ မထုရာအရပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာ မထြန္းကာ မပြင့္လင္းခဲ့ေသာ အရပ္ဟု ခန္႔မွန္းနိဳင္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္က မထုရာေဒသဝယ္ ေရွးအက်ဆံုး ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ကို ေတြရွိရပါနည္း? ဟု ေမးလာပါမူ ၎ရုပ္တုေတာ္၏ အသြင္အျပင္ အႏုပညာ လကၡဏာတို႔ကို ေလ႔လာသံုးသပ္ေျဖၾကားရပါေတာ့မည္။။ မထုရာရုပ္တု၏ လကၡဏာသြင္ျပင္မွာ ဦးေခါင္းေတာ္ကို ေလ့လာမည္ဆိုက (အိႏၵိယ)ပန္ခ်ာလူမ်ိဳးတို႔နင့္ခၽြတ္စြပ္တူေနတာကိုေတြ႔ရပါသည္။ ဆံထံုးေတာ္မွာလည္း ပန္းခ်ာတို႔ဆံထံုး အတိုင္းျဖစ္ေနပါသည္။
၎အခ်က္ကိုေထာက္ဆေသာ္ မထုရာရုပ္တုေတာ္သည္ မထုရာေဒသခံမ်ား ထုလုပ္ခဲ့သည္မဟုတ္ (မထုရာေဒသခံတို႔သည္လည္း ဗုဒၶအားၾကည္ညိဳသူမ်ားအဟုတ္ၾက) ေၾကာင္း ၊ ပန္ခ်ာ အိႏၵိယ လူမ်ိဳးတို႔၏လက္ရာျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံလ်က္ရွိပါသည္။ ပန္းခ်ာတို႔သည္ အဘယ္ကဲ့သို႔ထုလုပ္ခဲ့ၾကပါသနည္္း။ ပူသ်ံေခတ္အစပိုင္းေလာက္ခန္႔က ဂရိဘုရင္းတို႔သည္ အိႏၵိယနိဳင္ငံကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရာ ေက်ာက္ဆစ္ပညာရွင္တို႔ကိုလည္း တစ္ပါတည္းေခၚေဆာင္လာဟန္ရွိပါသည္။ ၎ဂရိဘုရင္တို႔သည္ ပန္ဂ်ပ္ၿပည္၌ အေျခစိုက္ေၾကာင္း၊ပဂ်ပ္လူမ်ိဳး (ပန္္ဂ်ာပီ)တို႔မာလည္း ရုပ္ရည္အဆင္းအလြန္းလွေၾကာင္း အခ်ားေသာအိႏၵိယလူမ်ိဳးတို႔ထက္သာလြန္းေၾကာင္းမွတ္သားရပါသည္။ ၎ဂရိပညာရွင္တို႔မွ ပန္ခ်ာလူမ်ိဳးတို႔က ေက်ာက္ဆစ္ပညာကိုရရွိကာ ယခုမထုရာရုပ္ပြားေတာ္ကို ထုပ္လုပ္ခဲ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္စပ္ေလ့လာသိရွိရပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခုမထုရာရုပ္တုမွာ ပန္ခ်ားမ်ားႏွင္တူေနေသာ္လည္း ဂရိျပည္မွ နတ္ရုပ္မ်ား၏လက္ရာတို႔ႏွင့္ ဆက္နြယ္ေနေသာၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ဂရိနတ္ရုတ္တို႔၏လက္ရာသည္လည္း ယခုမထုရာရုပ္ပြားေတာ္လက္ရာႏွင့္ တူေနပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဂရိတို႔လက္ရာဟု ဆိုလိုပါသည္။
၎ရုပ္ပြားေတာ္၏ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္တြင္ ရုပ္တု နွစ္ခုရွိပါေသးသည္။ ၎ရုပ္တုတို႔မွာ ေနာင္အခါဝယ္ပြင့္ေပၚလာမည့္ ဘုရားအေလာင္းမ်ားဟု ဆိုပါသည္။ ဤသို႔ဘုရားအေလာင္းမ်ား၏ ရုပ္တုမ်ားအမွန္ျဖစ္ခဲ့ပါမွဴ မထုရာဆင္းတုေတာ္ကို ထုစဥ္က ၎ပန္ဂ်ပ္ၿပည္သည္ ေထရဝါဒသာနာထြန္းကားသည္မနိဳင္ေခ်၊ မဟာယာနမ်ား လြမ္းမိုးဟန္ရွိေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားအေလာင္းဝါဒဆိုမွာ မဟာယာနတို႔၏ ဝါဒ၊ ျဖစ္သည့္အၿပင္ သူတို႔၏ ပန္းတိုင္းလည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။(ဆက္လက္ေရးသားပါမည္)အရွင္ဘုရားမ်ား သိရွိထားသည္မ်ားနင့္ ဆန္းက်င့္ေနပါက တပည္ေတာ္အား ေထာက္ၿပ ဆံုးမေတာ္မူၾကရန္ႏွင့္ တပည့္ေတာ္မွ အရွင္တို႔ေၿခေတာ္အစံုကို ဦးခိုက္ကာ ခံယူပါမည္ဘုရားSSA

မာဃေဒဝလကၤာ

ေလာက၌တြင္ ပ်ားႏွင့္ယင္ကို ပမာျပဳထား ေမာင္႐ႈစားေလာ့ ပ်ားကားအံုျပဳ အရည္စု၍ ထားမႈလိမၼာ ေနာင္ခ်မ္းသာ၏....။
ယင္မွာေသာ္တံု ဝမ္းဝ႐ံုမွ် အံုကာေသာက္စား စုမထားဘဲ ရွာျငားမျပတ္ မရ ငတ္၏....။
မုခ်ဆက္ဆက္ အလႆျဖင့္ ငယ္ကပ်င္းမႈ ႀကီးမႈဆင္းရဲ ရစျမဲတည္း။

မန္းသီတဂူေက်ာင္းသားမ်ား စားေမးပြဲ ေျဖဆိုေနၾကစဥ္။