ဥယ်ဥ္မူး၏ အတြင္းမေနာ

သူ၏သတၱိ သူ႔ပီတိႏွင့္
သူ၏ေမတၱာ ေစတနာကား
စိမ္းျပာစမ္းအိုင္ ပန္းျမိဳင္လယ္ထည္း
အျမဲလမ္းေလွ်ာက္ ေကြ႔ေကာက္သစ္ပင္
သူေတြ႔ျမင္ေသာ္
ျမင္လ်င္ျမင္ခ်င္း ေျဖာင့္ေအာင္ရွင္း၏
ႏွင္းဆီရန္သူ ဒို႔ရန္သူဟု
ရန္သူပိုးမႊား သူဖယ္ရွား၏
ေပါက္ျပားကိုင္ကာ ေျမဆြကာျဖင့္
ေရလာဖို႔ေတြး ေျမာင္သြယ္ေပး၏
ေလးျမတ္ခ်စ္ခင္ ႏွင္းဆီပင္ကို
အစဥ္ယုယ အလွျပဳျပင္
ေပါင္းျမက္သင္၏။

အလွျပဳျပင္-----
ေပါင္းျမက္သင္ေသာ္
ျမပင္စိမ္းစို ႏွင္းဆီပ်ိဳမွ
ပင္ပ်ိဳေမႊးၾကိဳင္ ႏွင္းဆီခိုင္တို႔
အျပိဳင္အဆိုင္ ဖူးပြင့္လွိဳင္၏
တစ္ခိုင္ႏွစ္ခိုင္ အလွျပိဳင္၏
ႏွစ္ခိုင္သံုးခိုင္ သင္ပ်ံၾကိဳင္၏
ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ယိမ္းကျပိဳင္၏

ျပိဳင္လာသူရံုး----
မ်က္လံုးမ်က္ဖန္ ျပံဳးစဟန္ႏွင့္
ကိုယ္ဟန္ေက်ာ့ရွင္း လွယမင္းသို႔
သင္းပ်ံ႕ပြင့္ဆန္း ႏွင္းဆီပန္းကို
မႏွမ္းရက္ဟန္ မပန္ရက္ပဲ
အျမဲၾကည့္ကာ ေနခ်င္ပါသည္
ရင္မွာ ပီတိ လွိဳင္းယာဥ္အိ။

ၾကည့္ေနစဥ္မွာ ေရာင္နီလာ၍
ၾကင္နာညင္သာ ခ်ိဳသံသာႏွင့္
ေျမွာက္ကာ ပင့္ကာ ေခ်ာ့ေမာကာႏွင့္
ေပ်ာ့ကာယိမ္းယိုင္ ႏွင္းဆီခိုင္ကို
ပုိင္ႏိုင္အႏွမ္း သူ႔လက္စြမ္းေၾကာင့္
ႏြမ္းမွာ ညိဳးမွာ စိုးမိပါသည္
ေမတၱာပို႔မိ ေသာကဖိ။။

အရွင္ဓမၼဝိလာသ

ဂႏၶာရံု ဘံုေက်ာ္ဆရာေတာ္။